Hayat Okulu

Dünyada sen usta ben sana çırak
Durmayı bir türlü öğrenemedim.
Ömrümce ne kurda ne kuşa tuzak
Kurmayı bir türlü öğrenemedim.

Sevgiydi yeşeren bilinçaltından
Farz ettim herkesin kalbi altından
Ne belden aşağı ne de sırtından
Vurmayı bir türlü öğrenemedim.

Belki çok aptaldım, tembeldim belki
İhanet, kaldığım derslerin ilki
Hileyle hurdayla hedefe bil ki
Varmayı bir türlü öğrenemedim.

Öfkeden, nefretten, kinden uzaktım
Bu yüzden üst üste sınıfta çaktım
Hasmane yaşama dostane baktım
Yermeyi bir türlü öğrenemedim.

Muhabbet eline çizdim rotamı
Zamanla bozmadım yol haritamı
Ayak uydurduğum hiçbir ortamı
Germeyi bir türlü öğrenemedim.

Mazlumun hâlini ahı anlatır
Zalime az gelir binlerce satır
Zulme baş kaldırdım velakin hatır
Kırmayı bir türlü öğrenemedim.

Ben güldüm aynalar hep surat astı
Burnu Kaf dağında kastıkça kastı
Hoşgörü, tevazu, edep esastı…
Yormayı bir türlü öğrenemedim.

Allah var her yönden ehildin ehil
Bütün suç bendeydi kimsede değil
Yalanım yok, yalan üstüne tahsil
Görmeyi bir türlü öğrenemedim.

Aşk ile dokudum gönle vefayı
Sonunda sevdayla bozdum kafayı
Körkütük olsam da zevküsefayı
Sürmeyi bir türlü öğrenemedim.

Güneşin şavkını içimde duyup
Şakıdım doğanın hazzına uyup
Ama bir çiçeği dalından kıyıp
Dermeyi bir türlü öğrenemedim.

İşime geleni içirip meyi
Gelmeyene kötü söz söylemeyi
Ey hayat, sen gibi tasdiknameyi
Vermeyi bir türlü öğrenemedim.

11.06.2018

Salih ERDEM