- Kategori
- Şiir
Hayat Sahnesi
Hırsızlara öyle ceza verin ki
İbret olsun başkaları çalmasın
Zalimlerin defterini dürün ki
Artık kimse zulmü hâkim kılmasın
Düşmeyelim yine aynı hataya
Yalancının yalanını tartıya
Arsızların foyasını ortaya
Çıkaralım yüzü dahi olmasın
Ruha vicdan kalbe şefkat ihtiyaç
Doğruluğu, adaleti başa taç
Eyleyelim akıl yoksa biilaç
Bir gafletten bir gaflete dalmasın
Kanat açsın mavilere sunalar
Ağlamasın memlekette analar
Mislisiyle cevap bulsun fenalar
Ki yaptığı yanına kâr kalmasın
Bırakalım yakınmayı kaderden
Bilcümlemiz uzak olsun kederden
Of çekince yankılansın her yerden
Hüzün içe yaşlar göze dolmasın
Yeter bize kuş misali yuvamız
Bir bambaşka aşka dair havamız
Muhabbetle ömür boyu davamız
Sürüp gitsin çiçekleri solmasın
Isıtalım gönülleri güneşçe
Yaşamaya sarılalım bir eşçe
Yârden gayrı bölüşelim kardeşçe
Uymayanlar boşa sahne almasın.
04.06.2019
Salih ERDEM