Hayat ve İnsan (1)

Yazı Dizisi  -(1)-

Ölçüsüz Hayat Ölçülü İnsan: Ne hayat ama! Yaşa yaşa, sev sev, ağla ağla bir türlü bitiremiyoruz... insan, mahalle, toplum, ülke, dünya yaşıyor, yangın yerine dönüyor, geçinip gidiyoruz kardeş kardeş ve birbirine düşmancasına…  temizzzzz... bir yüreğimiz kalmış, bırakın o da bize kalsın...

Bir elimizde kalem, yağlı boya, bir elimizde silah, bomba, bir elimizde çiçek, beyaz güvercin bir elimizde bir tek elimizde kalan kocaman bir yürekle insan, insanlık, umutlar.. diye diyeeeee... Neresinden tutsak kirli neresinden tutsan suçlu. Kaypak egolarımızla içine etmişiz güzelim dünyamızın.

Belki de durduğumuz yer, yürüdüğümüz yol yanlış, hesap, kitap yanlış! Beyaz olmuş siyah; karanlık, aydınlık olmuş.. unutulmuş güzel ahlak, vefa, erdem!! çıkar, menfaat devşirme pahasına dünyamız üç kuruşluk foseptik çukuruna dönüşmüş...

Şöyle bir bakıyoruz etrafımıza hayattan ve şartlardan şikayet edenimiz çok! herkes insan gibi bizden biri ancak başaran, bugünü kurtaran, yarınları geleceğe taşıyanlarımız çok az!.. para, ev, iş, kredi kartı, borçlanma, otomobil, arazi, yat, kat, villa, çek, uçak, tatil, aşk, meşk, iyi yaşam, sınıf, geçmiş, gelecek, statü, konfor, mevki, eğitim.. saymakla hiç bitmezzz ha bi de unutuyordum az kalsın gün geçtikçe daha garip bir hal alan derinleşen ekonomik kriz filannnnn... iyi de içinde solumaya çalıştığın kapitalist sistem seni reklam, pazarlama stratejileri, tanıtım kampanyaları yoluyla medya iletişim sistemlerini kullanarak; koşu atı misali güdüleyip duruyor bütün bu  -senin olan- parlak “ide-al'lereeee.. kavuşabilmen için.” Daha çok çalış, daha fazla üretken ol, daha çok kazan, sonsuzluğu ayda yaşaaaaa... daha daha en mutlu, en büyük, en güçlü “Sen ol!!!” sen.. ancak buna layıksın kuru sıkı palavraları falan fıstık..  derken, bi de bakmışsın daha sorunlu, daha dengesiz ve daha hasta olmuşsun ahir ömründe, yalan mı, tüm bunlar!

Aynaya bir bak ve sor bir kendine!? Oysa gelip geçen rüzgarlar, mevsimler, başlayıp biten masallar, unutulmaz aşklar, kaybolan hayatlar, yeni başlangıçlar, durgun havalar, dalgalı denizler, tutulan yaslar, başlayıp biten ömürler.. en önemlidir... Amerika değildir bu ama! ülkemizde yaklaşan yerel seçimler de değildir, Venezuela da değildir.... kısası... hepsi de ruh, kalp ve zihin güzelliğidir. O zaman rahat, huzurlu ve mutlu olursun.

Sen, gene zengin ol canım! ona  sözüm yok benim. Sen, yeter ki, şapkadan tavşan çıkaran madrabazlara kanma...  

devamı yarın...