25 Ağustos '09
- Kategori
- Şiir
Hayat yolcusu
Yeryüzüne inince önce derin bir nefes aldım
Sonra hayat başlıyor dediler
Hiç birşey anlamadım.
Karşıma neler çıkacak bilmeden
Başladım yürümeye
Yürüdüm bilinmeze bilinmeze.
Önüme dağlar çıktı
Uçup yükselmek istedim
Aşamadım dağların doruklarını
Önüme denizler deryalar çıktı
Denizleri yarıp geçmek istedim
Unuttum birtek Musa peygamberin denizleri yardığını.
İçimde ateşler yanmaya başladı
Alevler içimi dağıtmaya başladı.
Aşık oldum, sevdim ateşin kızıl dudaklarını
Ben ateşin içinde, ateşler benim içimde
Unuttum ateşin birtek
İbrahim peygamberi yaktığını.
Bulanık duruyor gökyüzünde bulutlar
Sanki birazdan ağlayacaklar
İçimde yıkılan bişeyler var
Bu keder beni buracıkta boğar.
Sonra hayat başlıyor dediler
Hiç birşey anlamadım.
Karşıma neler çıkacak bilmeden
Başladım yürümeye
Yürüdüm bilinmeze bilinmeze.
Önüme dağlar çıktı
Uçup yükselmek istedim
Aşamadım dağların doruklarını
Önüme denizler deryalar çıktı
Denizleri yarıp geçmek istedim
Unuttum birtek Musa peygamberin denizleri yardığını.
İçimde ateşler yanmaya başladı
Alevler içimi dağıtmaya başladı.
Aşık oldum, sevdim ateşin kızıl dudaklarını
Ben ateşin içinde, ateşler benim içimde
Unuttum ateşin birtek
İbrahim peygamberi yaktığını.
Bulanık duruyor gökyüzünde bulutlar
Sanki birazdan ağlayacaklar
İçimde yıkılan bişeyler var
Bu keder beni buracıkta boğar.