Hayat

Neden hep böyle yapıyorsun bana? Neden beni hep kandırıyorsun? Önce veriyorsun alıştırıyorsun sonra hiç bir şey demeden çekip alıyorsun verdiklerini. Ya verme ben delirsemde ya da verdiysen alma. Artık bıktım. Her defasında tamam deyip eksilmekten. Yoksa yine mi suç benim. Neden aldanıyorsun diyeceksin. Aslında sende haklısın. Seni suçlayamam. Kimseyi de suçlayamam. Ne verdimki sana ne isteyeyimki senden. O halde bitsin istiyorum ama o da benim elimde değil.

Haykırmak istiyorum ve hıçkıra hıçkıra ağlamak. Ama kimseler duymasın diye sessizce değil. gözyaşlarımı saklayarak değil. Kimselere aldırmadan hıçkıra hıçkıra..

Ve kimseleri istemiyorum artık yalnızlığıma. Tek başıma sendeleyeceğim ve yapabilirsem tek başıma yürüyeceğim. Yürürken tek başıma içimde sadece inancım olacak Yaradanıma... Sen olmayacaksın.. Kimse olmayacak. Ve birgün toprak olduğumda belki kimseler duymayacak, kimseler bilmeyecek.
Sen bilmeyeceksin...