Hayat

Soluklar kesilir
Ürkütür kuşları ağıtlar.
Herbiri bir yana savrulur
Ağlarlar…

Ebedi bir sessizliktir geri de kalan.
Başlar mı yeniden hayat
Tohumun filize dönüşü gibi.
Duyabilirmiyim güneşin ilk ışımasıyla
O sıcak sevgileri yeniden.

Çürüyen etlerimi kim toplayacak,
Toprak geri verebilir mi bedenimi.
Anam gibi sıcak sarmış,
Anam gibi derin sevmişken beni.

Dönsem de, kim inanır ölüp de dirildiğime.
Kapıları çalıp döndüm desem.
Senin için, yarım kalmış düşler için.
Deli aşklarımı yeniden yaşamak için.
Döndüm desem
Kim inanır bana…

Karanlıktı
Bir yalım ateşti.
Anlamsız bakışlarda
Büyük bir kalabalıktı.

Kınandım…
Ben günahkardım.
Sorgulandım,
Yanmalıydım
Yandım.
Yinede ölmedim desem…

Çünki onlar ölüydüler.
Hiçler ülkesinde
Bir ölü beyindiler.

Ben se hayattım..
Bir soluk nefes
Bin yürek aşktım.
Yenilmedim desem…

Kim inanır bana
Kim inanır ey hayat...
Geri döndüğüme sana.

Rahşan ATAR