Hayata dair bazı sözler!

Hayatımı sana adadım sözlerini çok duymuşuzdur anne ve babalarımızdan!
Kimbilir günü geldiğinde muhtemelen bizlerde söyleyeceğiz çocuklarımıza!
Yaşantımız boyunca kendi mutluluklarımızı nasıl ertelediğimizi itiraf edeceğiz aslında!
Yani süregelen geleneklerimizin emirleri gereği bu sonucu hakettiğimizi!
Çünkü yıllar yılları kovalamış, farkına varamadan geçip gidivermiştir koca bir ömür!
Herkes bu mutluluk pastasından bir parça payını almıştır mutlaka, ama siz hariç!

Öyle ya, ne yaptınızsa sadece size biçilen rolün gereklerini yerine getirmek adına yaptınız!
Hayatınızın her döneminde onlar için özverilerde bulundunuz, bir takım ödünler verdiniz!!

Hiç bir konuda hayır demeyi bir türlü beceremediniz ve kendinizle ilgili tüm kararları daima yarınlara bıraktınız!

Hayattan kalmanız için sadece nefes almayı, karnı tok kalmayı yeterli sandınız!

Hatta bunca hengameler arasında vakit bulup, yaşlılığınızda o keyfi sürmenize izin verecek düzeyde sağlığınızı koruyamadınız!

Sonuçta herdaim göz bebeğiniz olarak gördüğünüz çocuklarınız okumuşlar, böyyük insanlar olmuşlardır belki!

Ama yaptığınız iyiliklerin bir gün size ikramiye olarak döneceğini sanmakta yanıldınız!

Tıpkı "Üzülme sen annesi" başlıklı yazımda bahsettiğim teyze gibi;

http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=104007

(Hayatınızda kendinize yeterince yer açtığınızı düşünüyorsanız sözüm size değil tabii!)

Blognot; Ebeveynler olarak çocuklarımıza enerjilerimizi elbette olumlu anlamda yansıtmalıyız, ancak aile değerlerimizi yok etmeye yönelik abartılı yaklaşımlardan da uzak durmalıyız ...