Hayata diar

Tam 117. gündü bugün...

Hastanenin acil çıkışında rastlamıştım onlara, doğudan gelmişler belli, zar zor türkçe konuşuyorlardı, geçmiş olsun dedim sigaramı yakmak için yaklaşmıştım, ateşinizi alabilir miyim dedim verdi yaşlı amca, ateş sigaramı değil yüreğimi yakmıştı sanki, bekleyilşerinin nedenini anlattı, günlerce aylarca hiç bıkmadan usanmadan bekliyorlardı yavrularını, tam 117 gün dile kolay, anne baba kardeşler kah kapıda, kah acilde, kah yukarlarda biyerlerde ama hep hastane sınırlarında......

Doktorların elinden geleni yaptıklarını biliyorlardı, tek istekleri bir an önce iyileşmesiydi kardeşinin, her gördüğüne tanıdık tanımadık bir dua edin yeter diyordu, Allahtan ümit kesilmez ama taktiir gene onun diyordu.Gözlerinden akmayan yaşlar yüreğine iniyordu insan hissediyordu, ....

Bazen hayatın ne kadar kısa olduğunu anımsıyordum, bazen ümitsiz yaşanmayacağını, bazen de ne yaparsak yapalım bu dünyada kalacak, o yüzden ne kalp kırmak ne kötülük etmek ne fitne fesat ne dünya malı herşey boş, bomboş.......

Kapıda bekleyen abisiydi gencin daha 27 yaşında hayatının baharında aniden olmuştu herşey, o yattıkça yukarda herşeyden habersiz, bir ailenin bekleyişi, ne zordu onlar için, belki birinizin duası kabul olur ne olur dua edin diyordu, doğum yapan kadın gördüğünde lousanın duası kabul olur kardeşimden duanızı esirgemeyin diyordu, hayat acımasız yüzünü göstermişti ama öyle iyi niyetli, öyle içten, öyle samimi birbirine bağlıydılar ki Allah'ım hem hastanın hem onların yardımcısı olsun inşallah..... Bütün gün sadece 10 dk. sabah 10. dk. akşam görebiliyordu kardeşini ama bekliyor, gitmiyor, belki diyordu 2 sene belki 10 sene hayata veda etmedikçe bekleyeceğim onu, dönüşünü.....

Yaşadıklarımdan çok şey öğrendim onlarla birlikte, aile bağının önemini öğrettiler bana, iyimserliğin, insanın memleketinin değil yaşadığı yerin öneminin, paranın değersizliğinin, çalışmanın sadece yaşamak için gerekli olduğunu gördüm onlarda....

Bu denli beni etkileyen bu yaşamla ölüm arasında ki öyküyü sizlerlede paylaşmak istedim, lütfen dualarınızı esirgemeyin... Allah tüm hastaların yanında olsun, bir an önce şifa versin.....

Önce sağlık gerisi zaten bir şekilde oluyor.....