Hayatımda ilk kez internet cafedeyim

Çünkü Milliyet Blog'tan ayrı kalamadım.

Hayatımda ilk kez, genele açık bir bilgisayardan internete bağlanıyor ve Milliyet Blog sayfasını açıyorum, ilk iş ekranımda. Bu sabah, annemiz öğleye kadar çalıştığı için oğlumla birlikte sinemaya gittik. Hangisine mi tabi ki "Neşeli Ayaklar"a. Hani şu penguenler dünyası var ya. Nefis bu arada. Tam büyükler için. Şiddetle, yetişkinlere; aslında özellikle büyümüşlere öneriyorum bu animosyan harikası çocuk filmini.

Sinemadan sonra annemizle buluştuk ve yemek yedik. Sonrasında da, onlar tiyatroya gittiler. Bu arada, çocuğu, aşırı entellektüel yüklemeden -bir doz sinema üzerine bir doz da tiyatro verince doz aşımı olur mu diye korktum- zor durumda bırakmayız umarım. Ben de soluğu, Çiğli Kipa Alışveriş Merkezi'nin, alt katında bulunan internet kulübelerinde aldım.

"Komşu Kuşu" okundu mu, ilgi gördü mü içim içimi yemekteydi. Tabi şu petrol yasası meselesi de. Bir de baktım ki oldukça ilgi görmüş sizlerden. Memnun oldum. Ya yorumlarım, mesajlarım. Bakın Nilgün Hanım ve Serkan Dilek Bey, sağolsunlar yalnız bırakmamış, teveccüh göstermişler. Onlara hemen cevap yazdım.

Benim yazılarımı sürekli takip edenler çok iyi bilecekler ve bana hak vereceklerdir ki nasıl hayatımda ilk kez bir internet cafede bulunuyor isem şu an, bu yazdığım yazı da hayatımın en kesik cümleli ve yalın anlatımlı yazısı oldu galiba. Bu son cümle hariç tabi, öze dönüş.

Değerli dostlar, pazartesi sabahı görüşmek üzere, bu cumartesi kaçamağını burada noktalıyor ve mutlu bir hafta sonu diliyorum. Tiyatro bitmek üzeredir zira. Sağlıcakla kalınız.