Hayatımın en büyük hatası nasıl en büyük hayalim oldu?

Cevap gayet basit arkadaşlar: Bir çocuk doğurup hayatınızın en büyük hatasını işliyorsunuz. Ondan sonra da bütün hayatınızı, hayallerinizi bu canavara bağlayıp, yaşayıp gidiyorsunuz.

Sorgusuz sualsiz niye doğururuz? Hiç düşünen oldu mu acaba doğururken niye çocuk yapıyorum diye?

Şimdi ki aklım olsaydı ben sorardım vallahi. Bazen oğlumu yetiştiririken çok zorlanıp isyan ediyorum:

ALLAHIM BEN BU VATANA MİLLETE HAYIRLI İNSAN YETİŞTİRMEK ZORUNDA MIYIM? diye

Ama cevap gene çok basit: Bu soruyu doğurmaya karar verirken kendime sormak zorundaymışım çok geç kalmışım.Bütün hayalim onu çok iyi yetiştirmek üzerine kurulu neredeyse tek amacım bu. Bu hedeflerle yatıp kalkıyorum hergün.

Hele bide ergenlik çağına geldiler mi of anam anam hiç sormayın. Allah ergen yaşta çoluğu çocuğu olanlara sabır versin. İşte size ergen tanımı:

"SÜREKLİ SORUN ÇIKARAN YARATIKLARA ERGEN DENİR." Üstüne gitmiyceksiniz, sorgulamayacaksınız, bırakacaksınız hatayı yaşayarak öğrenecekler .......... siz hiç bir şey söylemeyeceksiniz velhasıl burunlarından kıl aldırmayacaklar yani. Öyle diyor bazı psikiystristler, onlarıda anlamıyorum. 14-15 yaşındaki kızlarımız, oğullarımız hatayı yaşayarak öğrensinler diye, daha sonraki yaşamlarında isimlerini bile hatırlamıyacakları insanlar (serseriler için daha doğrusu) hayatlarını mahfetsinler bizde karışmayalım.

EEEE ne diyelim uzman görüşü vardır bir bildikleri herhalde??????????

Allah yine de eksikliklerini göstermesin. Ömür törpüleri falan hepsi ama genede evin tadı tuzu veletler. Evde olmadılarmı bir mezar sessizliği çöker üzerime. Oğlum gecenin müstesna saatleri uyanır kedi gibi ayak ucuma yatar. Bazen gelmediği geceler olur sıçrarım uykumdan koşarak odasına gider nefes alıp almadığını kontrol ederim korkuyla. Annelik işte. Kız on dakika geç kalsa okuldan bir telaş alır beni.

O yüzden annemi hergün arıyorum, soruyorum. Kendi çocuklarıma örnek olsun diye. Annemin neler hissedebileceğini çok iyi anlıyorum ve annemi hiç ihmal etmiyorum. İleride çocuklarımın bana nasıl davranmasını istiyorsam kendi annemede aynen öyle davranıyorum. İnşallah çocuklarım bu konuda beni örnek alırlar.

TÜM ANNE VE BABALARA ÇOCUK YETİŞTİRİCİLİĞİNDE BAŞARILAR DİLERİM.