Hayatın kör ustalarıydık

Yalnızlığın duvarlarını ellerimizle ören

Bütün duyularımızda bilmek arzusuydu

İnsanlığımızın yazgısını

Ve yeryüzünün başkaldırısıydı dağlar

Alnı ter içinde

Demiri eritiyordu topal tanrı insanlar için

Toprağın, ışığın ve suyun bereketiyle

Hamdı başağın taneleri

Sabırla bekliyordu -mevsimlerini zaman

Hayatın kör ustalarıydık

Gecenin gördüğü yerde

Birikiyordu tüm sesler.

Kendi sesimi bilmediğim bir zamandı.

Aradığım ne varsa erimişti

Kor içinde ve can yakıyordu kırmızı.

Ölmesem dirilmeyecektin belki

Kaygıların ötesindeydi istediğim

Ve çok uzaktılar ben kadar.

1970 Kaş doğumluyum. Trakya üniversitesi edebiyat fakültesinden 1992'de mezun oldum. Halen edebiy..