Hayatın savaşında elveda diyorum -1-

Sana söylüyorum kin yüzlüm nefsim, veda tepesinde kahkahalarla gülen vefasız dostlarım, gözyaşlarıma bakarak bana gülenler hülyalarım... Perişanlığımla gülen ey şeytan perişan olan sensin. Otur da sen ağla benim yerine, yeter artık bu kadar yüzsüzlük.

Kin nefret nedir seni böyle obur kin oburu yapan nedir seni doyurmayan. Sevda tepelerinde hüzünle bakan ey geleceğim sana da elveda ben artık yok’um, kalın baş başa saçınızı başınızı yolun yok olana kadar. Ben gidiyorum sevda ülkelerine doğru vefanın, aşkın pınarına doğru…