Hayatın Sonsuz Döngüsü

Son dediğim hiçbir şey son olarak kalmadı şu hayatta. Her seferinde yeniden yeniden başlangıçlarla bir öncekini ardımda bıraktım ister istemez. Kaderin bir cilvesi belki bu. Ben yeter yoruldum dedikçe hayat bana devam et diyor ve yeni fırsatlar sunuyor. Çoğunlukla istikrarı sağlayamıyorum hayatımda. Bir gün önce fırsat olan, iki gün sonra hayatımı karartan dert olarak tanımlanıyor hayatımda. Sürekli değişillikler devam ediyor. Bir sirkülasyon gibi. Başla,mutlu ol, mahvet, üzül ve yine başla. Ama bu konuda yalnız değilim. Benim gibi milyonlarca insan vardır eminim. Sanki bir otomobildeyim ve lastikler çamura batmış bir türlü kurtulamıyormuşum gibi hissediyorum. Ve bunun gibi hisseden çok insan var.

Peki neden hiç düşündük mü? Ben düşündüm aslında pek bir sebep bulamıyorum. Düşündükçe işler daha da karmaşıklaşıyor sanki. Bu karmaşıklık içinde bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi. Bir çözüm arıyorum. Belki de hatam bu. Sebebi bulmadan çözüme yöneldiğim için sürekli tekrarı yaşıyorum. Sebebi aramak gerek

. Bunu bir içini dökme olarak düşünün lütfen, okuduğunuz için teşekkürler.

Bir film izledim, üzerine düşünüp bir sonraki yazımda arayıp bulabilirsem şayet sebeplerden bahsedeceğim ve belki de muhtemel çözümlerden. Filmin ismini de söyleyeyim, Dear Zindagi. Belki izlemek istersiniz. Ve bence izleyin, belki ben yazmadan benden önce arayıp da bulamadığımız sebepleri ve çözümleri buluruz.