Hayatta birlikte yapılan tek şey var onu da buraya yazmayım

Beraber olmak yan yana olmak değil. Bir şeyi birlikte yapmak sadece eylem ve davranış birliği içinde bulunmak değil aynı şeyi istiyor olmakla da ilgili.

Birlikte beraber yapıyoruz görüntüsüne rağmen yaptıklarımız ve yaşadıklarımıza bakılacak olursa aynı anda aynı yerde yakalamak mümkün değil; daha çok yapmaya mecbur olduğumuz ya da birimizin istediği diğerimizin istemediği.

Ama sanki her şeyi birlikte yapıyoruz gibi… Yine biz böyle kendimizi ve başkalarını kandırmaya devam edelim, her şeyi birlikte yapıyor görüntüsü verelim ama böyle olmadığını da bilelim.

Zaten bu, hem doğru değil hem de mümkün değil. Yalnız işte insanlara sözde güç verdiği sanılan avuntu. Yani birlik hoşumuza giden masal. Kendimizi kasmaya gerek yok; doğru olan mümkün olan yan yana olmak.

Bir araya gelince, beraber olunca birlikte olduğumuzu sanıyoruz. Yan yana olmak bir arada bulunmaktır bu; çünkü birlik için gerekli duygusal ortam her zaman gerçekleşmez. Birlik duygusu bizi beklenti içine sokar, birliğe bağlı acı aldanışlara düşeriz.

Gerçek bir birlikte birlik içinde olanların aynı şeyi hissetmeleri gerekir. Çok derin dostluklarda belki. Zaten bütün beraberliklerin böyle olması hayatın dengesini bozar. Biz yine böyle yan yana gelelim, birlik çok gerektiği zaman.

Yan yana olmayı birlikte olma şeklinde algılamakta sakınca yok, biz olmayan rüzgârın esintisinde de serinleriz. Lakin birliğe çok fazla anlam yükleniyor ve biz istersek olabilirmiş gibi birlik kapıları nafile zorlanıyor. Birlik özel bir durum, o kapıdan böyle girilmez.