Hayatta sizi en çok kim sever?

Hayatta sizi en çok aileniz düşünür. En çok babanız korur; en beklentisiz şekilde anneniz sever; en çok şeyi kardeşiniz paylaşır. 

Hayatta size en çok babanız kızar. Kızması kötülükten değil; koruyucu olmasındandır. Başka gözler değmesin ister gözlerinize, başka eller dokunmasın ellerinize; başka dudaklar öpmesin sizi. Eşiniz babanız gibi olamaz; arkadaşınız babanız gibi olamaz; abiniz babanız gibi olamaz. Evinizin tek direği kendi eviniz olsa bile her zaman babanızdır. Kocanız bile olsa sırtınızı en rahat babanıza yaslarsınız.. En sıkı tuttuğunuz el babanızın elidir. Küçücük avuçlarınızı o kocaman güven veren ellerinin içine alır. Sevgi dolu bakışlar en çok ona aittir. 

Hayatta en çok azarı annenizden işitirsiniz. Boşa değildir bağırması çağırması. El kapısına gittiğinizde başkası size daha çok bağırdığında zorluk çekmeyin diye bağırır anneniz. Her şeyin en iyisini öğretmeye anlatmaya çalışır size. İleride eşinize anlattıklarınızı anlamadığı zaman zorlanmayın diye. Sevginin en karşılıksızı annenizde vardır. 

Hayatta her şeyi anneden babadan bile gizli kardeşinizle paylaşırsınız. Küçük masum yalanları en çok o bilir. İlk kavganızı onunla yaparsınız. İlk özrünüzü ondan dilersiniz. İlk affettiğiniz kişi kardeşinizdir. Bir an önce büyüsem de aynı odayı paylaşmasam diye düşünürsünüz. Büyüdüğünüz zaman odanızı, yastığınızı paylaşmak istediğiniz tek insan kardeşinizdir. 

Hayat size hiçbir zaman sizi ailenizden daha çok sevecek başka biriyle karşılaştırmaz. Siz karşılaştığınızı zannedersiniz. Sonunda hep yanılırsınız. Gün gelir dünyaya getirdiğiniz mis kokulu bebeğiniz bile sizi anneniz babanız kadar sevemez.. 

Aileniz sizin her şeyinizdir. Siz farkına geç de varsanız erken de varsanız. Hayattaki tek gerçek sevgi onların içinde siz büyüttüğü sevginizdir.