Haydi, Türkiyem ayağa kalk...

Güzel ülkem,

Çok önceki yıllar, emperyalistlerin işgaline uğradığında, Mustafa Kemal Atatürk’ün önderliğinde, ruhları şad olası dedelerimizin kanları pahasına kurtarılıp bizlere armağan edildiğin dönemi yaşamak istiyoruz…

Devrimlerin coşkusuyla, kalkındığımız güzel günleri özledik…

Birlikteliği özledik…

Savaşı değil, barışı özledik…

Büyük önderimiz bize vasiyeti var. “Yurtta barış, dünyada barış” bu vasiyetin eksiksiz uygulanmasını istiyoruz…

İnadına barış, inadına barış diyoruz…

Çünkü…

Barış huzurdur…

Barış, kardeşliktir…

Barış, aynı gökyüzünü paylaşır gibi, ekmeğini, aşını paylaşmaktır…

İşgal dönemlerinde dedelerimiz,Çanakkale’de, Conk bayırında, Seddülbahir’de, Sakarya’da ülkeyi kurtarıp torunlarına kalıt (miras) olarak bırakmak için Allah, Allah sesleriyle düşmana süngü sallarken, onlar Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Boşnak hep birlikteydiler, ele ele, omuz omuza…

Güzel Türkiye’m,

Seni parçalayıp ülkelerine katmak isteyen emperyalistlerin kinleri bitmemiş, hala seni parçalamak, kardeşi kardeşe kırdırmak için olmadık oyunlar sahneye koyuyorlar…

Ne yazık ki kendilerine işbirlikçiler, kahrolası terör örgütlerini bulmakta da zorluk çekmiyorlar…

Üzerinde barındırdığın insanlar, her gün kan ve gözyaşı ile uyanıyorlar…

Ayrıştık, bölündük, sen, ben olduk…

Tabii ki bunların tümü yanlış…

Hepimiz kardeşiz…

Türk’üyle, Kürt’üyle, Laz’ıyla, Çerkez’iyle, Boşnak’ıyla ülkenin birin sınıf yurttaşı olduğumuz bilincini yitirdik…

Oysa hepimiz birinci sınıf yurttaşız…

Ayrışmayı, ötekileştirmeyi körükleyenler, büyük bir yanlışın içindeler…

30 yıldır terör belasından çok çektik, hala çekmeye devam ediyoruz…

Bunun bilincinde olan yurttaşlar daha dün, Ankara’da “İnadına barış, hemen şimdi” diye alanlara çıkıp bir barış ışığı yakmak üzer iken, lanetlenesi terörün tuzağına düştüler…

Canımız yandı, yüreğimiz acıyor…

Onlarca ölü, yüzlerce yaralı…

Kan ve gözyaşı pahasına kim kimi alt etmeye çalıyor…

Kim bu emperyalist oyunu görmeyecek kadar kör…

Artık yeterrrrrr, diye avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum…

Sevgili Yurttaşlar,

Bu güzel ülke hepimizi barındıracak kadar geniş ve verimli…

Yeter ki şişkin egolarımızı indirmesini bilelim…

Yeter ki birbirimizi ötekileştirmeyelim…

Yeter ki savaş yerine, inadına barış diyelim…

Neden demiyoruz, anlamakta zorluk çekiyorum…

İnsanlığı, dil, din, ırk, mezhep ayırımına kurban etmeyelim...

Yazıktır, günahtır…

Sevgili yurttaşlar,

Sizler bu ülkenin gerçek sahiplerisiniz…

Hiç bir ayırım yapmadan, hangi siyasi parti, hangi dernek, hangi sivil toplum kuruluşu, olursa olsun sizi yeterince temsil etmiyorsa ona dur demek sizin elinizde…

Suç işlemeden, şiddete başvurmadan, sağduyuyu elden bırakmadan, Anayasanın sizlere tanıdığı haklarınızı kıskanç bir şekilde kullandığınızda bu çirkin oyunun bozacağınızdan eminim…

Haydi, Türkiye’m ayağa kalk…

“İnadına barış, hemen şimdi” de… 11.09.2015

Gündüz AKGÜL

Emekli Cumhuriyet Savcısı