Haydi Tebrik Kartı Yollayalım

Babamın mesleği sebebiyle küçüklüğüm postane koridorlarında geçti. Yaşadığım şehrin en büyük postanesinde diğer şehirlerden gelen ve başka yerlere gidecek olan postaların toplanma merkezi kurgu oyunlarımın oynanma merkeziydi. Koca koca kamyonların yanaştığı, gri posta çuvallarının hep beraber açıldığı, bayramlardan ve yılbaşlarından önceki yoğunluğu hafifletebilmek için müdür, şef, memur ayırt etmeden cumartesi günleri dahi büyük bir özveri ile çalışılan yerdi postane. Alfabetik sıraya göre ayrılmış gözlere mektupları ayırmak ne keyifliydi. Bilmediğim bir yer olunca “bu hangi göze gider” diye sorardım. Çalışanlar hiç istiflerini bozmadan, bir yandan mektupları işlemeye devam ederlerken “onu x gözüne at” derlerdi.

Birçok yerleşim yerini ve coğrafya dersindeki özgüvenime postanenin büyük yararı olmuştur kesinlikle. Üniversiteye gelip de zarfın üzerine adres yazmayı beceremeyenlerin olduğu bir ülkede mektupların üzerindeki pullara ve pulların üzerinde postane adı yazan damgalara heyecanla bakardım. El yazısı ile doldurulmuş zarf üzerleri, ayrı ayrı karakterlerin birbirlerine olan heyecanlarını, özlemlerini, isteklerini belki de hasretlerini ifade ediyordu. Bir süre sonra artmaya başlayan telefon, internet, banka faturaları derken tek tip, tek renk, tek boy zarflar mektup işleyenler kadar mektupları dağıtan postacıların da canını sıkıyor anlaşılan. Her biri başka birine ait bir gönderiyi dağıtmanın keyfi ile bilmem kaç lira borcunuz var yazan faturayı posta kutusuna koymanın duygusu arasında dağlar kadar fark vardır kuşkusuz.

Postaneler, zarflar, pullar ve mektuplarla haşır neşir oluşum sayesinde babamın da büyük etkisiyle kazandığım tebrik kartı yollama alışkanlığımı hala sürdürmeye çalışanlardanım. Her gittiğim yerde ne olursa olsun o yeri tanıtan, oraya ait birkaç posta kartı alarak özel bir günde göndermek üzere arşivime katarım. Halen 500’e yakın posta kartım koleksiyonumda duruyor.

PTT’den Beklenen Kampanya

Geçtiğimiz bayramda PTT Genel Müdürlüğü tarafından başlatılan “Kart bizden göndermesi sizden” kampanyası ile dağıtılmak üzere PTT’lere gönderilen ücretsiz “2 milyon” tebrik kartının birçoğu vatandaşın ilgisizliği ve tanıtım eksikliği sebebiyle PTT’lerde kalmış. Türkiye’nin farklı coğrafyalarının görsellerini (Efes, İzmir Saat Kulesi, Sümela Manastırı, Mardin, İstanbul) taşıyan kartlardan bir tomarını alarak yılbaşında göndermek üzere geçtiğimiz hafta hazırlamıştım. (14 yurtiçi, 4 yurtdışı gönderi gerçekleştirdim.) Bugün başta İstanbul’da yaşayan ablam olmak üzere kartları ellerine geçenler telefonlarla, elektronik postalarla geri dönüş yaparak teşekkür ettiler. Benim gönderdiğim tebrik kartına elektronik posta ile teşekkür cevabının gelmesi de ayrı bir gülümsetecek durum değil mi?

Kimilerinin zamanı ya da modası geçti olarak tanımladığı, belki de bir gelenek olarak adlandırılabilecek tebrik kartlarında kendi el yazım ve kendi yazdığım iki üç satırın yer alması ve bu kartların bir ömür boyu saklanabilir olması beni mutlu ediyor. Arkadaşlarımın bana yıllar önce gönderdiği mektupları dahi zarflarıyla beraber saklayan biri olarak gönderdiğim kartları alanların yırtıp çöpe filan atacağını sanmıyorum. Dolayısıyla 5-6 liraya 10 bin adet alınan SMS paketlerinden bir adet SMS atarak bayram, yılbaşı kutlamak yerine bir tebrik kartı yazarak çok daha anlamlı bir iş yapabiliriz diye düşünüyorum. Meraklısına söylemek gerekirse tebrik kartı, zarfın içine yerleştirilen duygularınızın yazılı olduğu bir kartı ifade ediyor. Ancak burada önemli bir husus var. Zarfın ağzını kesinlikle yapıştırıp ya da bantlayarak göndermiyoruz. Tebrik kartları kurallar gereği zarfın ağzı açık bir şekilde gidebiliyor. Zarfın ağzını kapattığınız anda gönderinizin ismi mektup oluyor ve tebrik olarak 25 kuruşa gönderebileceğiniz zarfın gönderim ücreti 80 kuruşa yükseliyor. Bu yüzden zarfınızın arkasını içine doğru kıvırarak postaneye o şekilde gidin ve “tebrik kartı” yollayacağım deyin.

Bir bayram ya da yılbaşı farklılık yapın bir tebrik kartı yollayın…

A.Buğra TOKMAKOĞLU

Abtokmakoglu@gmail.com