Hayvan severlik ve vejetaryenlik

Yaşantımızda önem arz eden konular hakkında düşüncelerimi kaleme almadan önce bazı kavramları irdeler daha fazla fikir sahibi olmayı yeğlerim. Zaten yazmanın faydalarından birinin de bu olduğuna inanırım okumak bilgilenmek, fikir edinmek ve düşüncelerimle birleştirerek kendi bakış açıma göre yorumlamak. Hayvan severlik ve vejetaryenlik üzerine uzun zamandan beri yazmayı düşündüm fakat geniş kapsamlı bir konu olduğu için erteleme ihtiyacı duydum. Şimdi ise çok teferruata dalmadan düşüncelerimi ve çekincelerimi dile getirmek ve paylaşmak istiyorum.

Hayvanları ve doğayı seven biriyim bununla beraber avcıyım. İşte bu kavramlar çoğu zaman karıştırılmakta ve birbirine tezat görünmektedir. Oysa aksine bilinçli avcılar doğaya fayda sağlamak ve doğanın bekçiliği gibi nefsi sorumluluk ve özveri isteyen bir hobidir, spordur. Esas altı çizilmesi gereken anahtar kelimeler ise hayvan severlik, vejetaryenlik, doğa ve avcılık. Avcılık belli kurallara bağlı olarak yapılması zorunlu olan doğaya zarar vermeyen bir spor ve hobi. Bunun yanında profesyonel avcılık grubuna zararlı haşerelerle mücadeleden tutunda balıkçılığa kadar geniş bir yelpaze mevcut.

Vejetaryen tanımı şöyle yapılmış: Vejetaryen ya da etyemez, çeşitli nedenlerle et, balık, kümes hayvanları ve bazı durumlarda yumurta, süt ve süt ürünlerini yememeye denir. Etyemezlik, dinsel, ahlaki ve beslenmeye ilişkin nedenlere dayanır. Etyemezlerin çoğu, hayvansal maddelerden yapılan ya da hayvanlarda denendiğini bildikleri temizlik ve güzellik ürünlerini de kullanmazlar. İlk kez 1842'de kullanılmaya başlanan vejetaryen sözcüğü, Latince'de "sağlam, canlı, yaşam dolu" anlamına gelen vegetus sözcüğünden gelir. Bazı insanlar hayvanları yemek için beslemenin ve öldürmenin yanlış olduğunu düşünürler ve bundan dolayı et yemezler. Öte yandan, etsiz beslenmenin daha sağlıklı olduğu gerekçesiyle etyemez olanlar da vardır. Beslenme uzmanları da yağ, tuz ve şeker içeren yiyecekler yerine, bol selüloz içeren bitkisel liflere, kepekli tahıllara, çiğ sebze ve meyvelere daha çok yer verilmesinin sağlıklı ve dengeli beslenme için gerekli olduğunu ileri sürerler. Çoğu Budizm, Hinduizm, Caynacılık ve Hıristiyanlık'ın bazı mezheplerine bağlı olan kimseler ise, canlılara zarar vererek elde edilen besinin yenmemesi gerektiğine inanırlar. Bazıları da etyemezliği doğal çevrenin korunmasına dayandırırlar.

Kaynak : http://tr.wikipedia.org/wiki/Etyemezlik

Bazı platformlarda hayvan sever biri olarak etkinliklere katılmakta ve destek vermekteyim. Ancak şunu fark ettim ki. Hayvan sever organizasyonları içinde doğal olarak yer alan vejetaryen arkadaşlarımızın diğer hayvan severler üzerinde baskı kurmaya çalıştıkları verdikleri video link ve resimlerle destek aradıklarına da şahit oldum. O zaman aklıma şöyle bir soru geldi hayvan severler arasın da ikilem var yani vejetaryen olmayan hayvan severler ve vejetaryen hayvan severler. Aynı grup içindeki bu insanlar et yemezlik konusunda ayrışmaktalar ve buna rağmen hayvan sevgisi doğrultusunda mücadele vermeye devam etmekteler.

Bazı çıkışları ise diğerleri tarafından görmezden gelinmekte öyle ki et yiyenlerin katil addedildiği bir resim ve ifadenin altına siz olsanız nasıl bir yorum yazardınız? Tabi yazmadım ve es geçtim yani görmezden geldim. Bu nokta da vejetaryenlik ve hayvan severliğin birbiri ile karıştırılmaması gerektiğine inanmaktayım. Bu konunun kesinlikle tartışılması gerektiğine inanmaktayım hala kapalı bir kutu olarak önümüzde durmakta.

Yukarda bahis yaptığım üzere hayvan sever ve vejetaryen arkadaşların ‘’ avcılığı’ nasıl gördüklerini ve tanımlamalarını çok merak etmekteyim. Tabi söz konusu olan nizami avcılıktır. Sınır ve standartlara uyan, belgeli, yetkin.

Hayvan sever olmak için ise sadece kedi köpek yada başka bir hayvan beslemek yetmiyor, yolda yürürken karınca yuvasına basmaktan sakınan, bütün hayvanların doğal yaşamlarına saygı gösteren onlarında kendisi gibi bir canlı olduğunu içselleştirmiş, Evinin pervazına kuş köşkü yapan onlara yem su veren. Hayvan sevgisini yüreğinde taşıyan insanları çevremizde görmek ne güzel bir duygu. Fakat bütün bunların yanında çelişkilerle ve soru işaretleri dolu hayvan severler bir arada ortak paydalar da hareket etmeye devam etmekte.

Kurban bayramı dolayısı ile her yıl gündeme gelen katliam gibi kesimler tabi ki içimizi acıtmakta bu nedenle az da olsa tedbirler alınmaya başlandı, kesim yerleri belirlendi. Kurbanın sünnet olduğunu (bazı alimler vacip olduğunu söylemişlerdir) yani farz olmadığı bilmekle beraber kırsal kesimlerde ve şehirlerde şartlarını zorlayarak kurban kesmeye çalışanlara rastlamak mümkün bu da ayrı bir tartışma konusu tabi. Kurban olayı ise geçmişten bugüne başlı başına bir kültür. Vejataryen ve bazı hayvan severlerin isyan bayramı da denebilir.