01 Şubat '17
- Kategori
- Şiir
Haz
Bir şairi sözsüz bıraktırabilecek bir kadındı
Bütün cümleleri gebeydi şiirlerden
Ve bütün şiirleri yetim
Ah!
O gülüşleri
İliklerdi ömürleri birbirine
İliklerine kadar işlerdi hüzünleri
*
Şiir kokan kadın ilerledikçe adım adım
Yelkovanın peşindeki akrebin ayak sesleri gibi
Kazınırdı zihinlere topuk sesi
Kokusundan müebbet yerdi de bütün ciğerler
Okyanusta boğulurcasına haz alırlardı belli ki
*
Şiir kokan kadının penceresinde gündüzler kovalardı geceyi
Azrail fethederdi her gün bir faniyi
Cinayet sonrası bir katilin suç mahallini terk ettiği gibi
Ruhlar terk ederdi bedeni
Şairleri sözsüz bıraktıran kadın usulca örterdi üstüne bir şiiri