Hedefin var mı?

Kardeşim, ortaokulda okuyordu, öğretmeni tarafından okunması için ödev verilen ‘Martı Jonathan Livingston’ adlı kitabı almış ve eve getirmişti. Kardeşimle beraber kitabı bende okumuştum. Şimdi aradan yaklaşık 15 sene geçti, kitabı bir kez daha okudum ve bu kitap hakkındaki düşüncelerimi, yazıya aktararak arkadaşlarımla da paylaşmak istedim. Kitabın adı ‘Martı Jonathan Livingston’, yazarı Richard BACH. Kitap, martı resimleri ile süslenmiş, bir martının, -sınırlarını aşmaya çabalayan bir martının- yaşam öyküsü…

Hayatımızda yaşadığımız zorlukları, üzüntüleri, engelleri aşmamızda yardımcı olabileceğini düşündüğüm için okumanızı tavsiye edebileceğim bir eser… İşte size kitaptan alınmış birkaç cümle… ‘Çoğu martı, sırf yiyecek bulmak, sahilden ayrılıp tekrar geri dönebilmek için uçar. Bunun dışında bir şey öğrenmek için uğraşmazlar, öğrenmek istedikleri bir şey yoktur. Onlar için uçmanın tek anlamı, karınlarını doyurabilmektir. Oysa Martı Jonathan Livingston için önemli olan yemek değil uçmaktı. Martı Jonathan, uçmayı büyük bir tutkuyla seviyordu.’ ‘Düşündüğün en son hızda herhangi bir yere uçabilmek için daha şimdiden oraya vardığını kabul etmelisin.’ ‘Eğer ne yaptığını iyi biliyorsan her zaman başarırsın.Başarmak için ne yaptığını bilmek gerek’ ‘Sevgiyi sakın ihmal etme’ ‘En yüksekten uçan martı, en uzağı görendir.’ ‘Martı Fletcher Lynd adında çok öfkeli bir martı tanıdım.

Sürüden dışlanmıştı. Sarp kayalıklarda kendi cehennemini kurarken, sürüyle ölümüne bir mücadeleye girmeye de hazır bir martıydı. Ama bugün o, burada kendi cennetini kuruyor ve tüm sürüye yol gösterebilecek bir durumda.’ ‘Zavallı Fletch, Gözünle gördüklerine sakın inanma. Görünenlerin hepsi sınırlıdır. Anlayarak bakmayı, bildiklerinin ötesine geçmeye çalış. O zaman uçmanın anlamını da daha iyi öğreneceksin.’ Yukarıdaki cümlelerin, kitap içerisindeki olayların gelişiminde okunduğunda anlamlarının çok daha etkili olacağına inanıyorum. Kitap okumaya fırsat bulamadığından yakınan arkadaşlarım için de, çok güzel bir kitap. Hem fazla uzun değil, hem de resimlerle süslenmiş bir öykü. Bu yazıyı Balzac’ın bir sözü ile noktalamak istiyorum.’Bilginin efendisi olmak için, çalışmanın uşağı olmak şart.’ Son bir söz de, W.Irving’den ‘Büyük insanların hedefleri vardır;diğerlerinin arzuları.’ Saygılarımla, İlkay ULUÇ