Hedefte uçmak var

SANAYİLEŞMENİN HİKAYESİ - 2: (Başarının sırrı)

Yıllardır gözümüze bakarak böbürlenenlerin, bu böbürlenmelerini dayandırdıkları müthiş başarının iç yüzünü ortaya sermekte fayda var. Başarı, tıpkı başarısızlık gibi göreceli bir tanımlama. Göreceli denmesinin sebebi de kişiye ve yere göre değişkenlik göstermesinden kaynaklanıyor.

Başarı hikayesi olarak gördüğümüz süreçler aslında büyük bir başarısızlığın trajik destanları olabilir.

Tıpkı gümüş balığının hikayesindeki gibi:

Boğazın köpüklü sularında yüzerken bir gümüş balığı ve hamsi aylar sonra karşılaşmışlar. Çocukluk arkadaşları birbirini gördüğüne pek sevinirler. Hasret giderip eş dost hakkında birbirlerinden bilgi almaya başlarlar... Senin dayın şöyle oldu, benim amcam böyle oldu diye. Bir ara gümüş balığı, hamsi abisine akrabaların durumunu anlatırken:

- "Küçük amcam Antalya’da yüzüyordu, sonra uçmaya merak sardı. Kuş oldu, uçtu. Amcamın oğlu da Marmara’da yüzüyordu, sonra uçmaya merak sardı. Kuş oldu uçtu.” Gümüş balığı anlattıkça hamsi olanları anlamaya çalışır. Yahu der, dur! Biz balığız. Balıktan kuş olur mu? Gümüş balığı hemen cevabı verir:

- “Ben çoook gördüm. Hepsi kuş oldu.” Hamsi iyice meraklanır. Sorar ısrarla olayın aslını. Gümüş balığı ile hamsi otururlar bir midyenin üzerine sakin, sakin anlatır hikayeyi:

- “Küçük amcam ile yüzüyorduk. Bana uçma dersleri aldığını söyleyip neler yapabildiğini göstermek için hızla havaya fırlıyordu. Metrelerce uçabiliyordu. Bana nasıl yaptığını birkaç defa gösterdi. En sonunda uçmayı başardı. Kuş olmayı başardı, uçtu!”

Hamsi şaşkın, şaşkın sorar;

- “Emin misin?”

“Gözlerimle gördüm abi. Hemen kafamı sudan çıkarıp baktım. Göğe doğru yükselen bir kuş olmuştu! Amcam başardı. Kocaman kanatlarını ve bacaklarını bile gördüm.” Hamsi hala inanmaz. İnanamaz. Bu halini gören gümüş balığı biraz da kıskanarak:

- “Kendisi gelse söyler. Ama koskoca kuş! Eski akrabalarının yüzüne bakar mı hiç! Biz kim o kim...”

Bir gümüş balığı için, kuş olmak belki başarıdır. Kuş olmanın neler getirip, götürdüğünü anladığında artık çok geç olabilir. Balık aklıyla bunu düşünmemiş!

Ya insanlar?

Başarı olarak gösterilen bir sürecin içindeyiz. Ekonomik tarihimizin son 35 yılı bu başarının gerçekleştirilmesi için çabalayarak geçti. Önümüze çıkan fırsatları tek, tek denedik. Ama hep birkaç metre uçup düştük. Cumhuriyetin ilk yıllarında uçmaya bizim de hevesimiz vardı. Uçak fabrikası kurduk. Ama uçamadık. Makine ve ağır sanayi işinde de aynı sonuçlar ile karşılaştık.

Artık umudumuz iyice tükenmeye başladığı bir sırada, karşımıza tekstil sektörü çıktı. Sanki bir sihirli değnek ile büyülenmiş gibiydik. Yaşasın! Artık başarısızlık kıskacından kurtuluyoruz demeye başladık. Ve tekstilin ekonomimizi uçuracağına inandık.

Murat SEVGİ

(Devam edecek....)

___ Serinin önceki yazısı: ___
SANAYİLEŞMENİN HİKAYESİ - 1: (Ağaların sanayi ile tanışması)
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=121048