Helal olsun sana Fenerbahçem.

Nasıl blog yazılır acaba. Bilen var mı?

Ağlarken nasıl yazılır ki? İçimden ağlamak geliyor. Gönlümden almış bir sevgi. Sanki 1907 yılında doğdu aşkımız. Beni bugün mutlu ettin ya. Değil beni tüm yurdu mutlu ettin sen.

Maça başlarken Volkan’ın yediği 2 gol tamam demiştim. Bu iş bitti. Defterimizi dürerler demiştim. Ümitler bitti. Bir ara maçı bırakayım seyretmeyim dedim.

İnancım bitti ama takımın inancı bitmemişti. Atacağımız bir gol dengeleri altüst edebilir her şey bir anda lehimize dönebilirdi. Nitekim de öyle oldu. Golümüzün adı Deivid idi. Sonra üçüncü golü kalemizde şansız bir şekilde yedik. Ama önümüz de kolay gol yiyen bir takım vardı. Mutlaka bir gol bulmamız lazımdı. Onu da yine Deivid’la bulduk. Maçı 3-2 ye getirmiştik. Bir gol bulsak tur bizimdi. Son dakikalar zor geçti. Maç bitti ve uzatmalara geçildi. Uzatmalar da gol olmadı. Penaltılar dendi. İşte maçın ilk devresinde hatalı goller yiyen Volkan sahne aldı. Sevilla’nın 3 penaltısını çıkarttı. Kendini affettirdi.

http://www.milliyet.com.tr/default.aspx?aType=SonDakika&ArticleID=501764&Date=05.03.2008&ver=82

Şimdi diyorum ki Şampiyonlar Ligi kupasını bu sene alacak olan takım Fenerbahçe olmasın. Şimdi güleceksiniz ve mümkün mü diyeceksiniz. İlk sekiz takım arasındayız.

2000 yılını anımsadım bir yerde. Aynı şekil de Galatasaray yoluna böyle devam etmemiş miydi? Şimdi de Galatasaraylı dostlarıma bir latifte bulunayım. Sizler diyorsunuz ki bizim kupamız var sizin neyiniz var. Sizin bir kupanızın var bunu kabul diyorum. Ama ne kupası Allah aşkına. Gurubunda üçüncü olmuş bu demek ki 17’ncilik ile 24’üncülük arasında yer bulmuş ve o gruptan UEFA’ya iştirak ederek şampiyonluğa ulaşmıştır.

Biz şimdi ilk sekiz arasındayız.

İlk sekiz takımın ismini yarın akşam yazacağım ve bu isimlerin arasında Fenerbahçe’mde olacak.

NE MUTLU FNERBAHÇELİYİM DİYENE!