HENDEL'İN SARABANDESİ’Nİ

HENDEL'İN SARABANDESİ’Nİ DİNLERKEN

Tüyler ürperten cinayetler serisine

Devam ediyor yalnızlık.

Korkusundan sularını kesti

Köy çeşmesi.

Bir avuç sevgim bile

Benden kaçacak delik arıyor.

Sinsi rüzgârları ardına takmış

Hazan mevsimi,

Kapımı tekmeliyor.

Üfürükçülerin baktığı fallarda,

Bulamaçlı bir portre.

Ve

Hüznün ağzında

Hiç duymadığım bir sone.

Senin yüzünden hüküm giydim,

Eller cepte mahkûmiyetine.

Nasıl medet umulur,

Morgda boylu boyunca uzanan

Miadı geçmiş bu duygulardan.

Bana

Ayrılık hikâyelerini

Ne anlat, ne de sor.

Gecelerdir,

Orta yerlerinden kırılıp, üzerime çöküyor…

                                            (26 Haziran 2011 tarihli 9.şiir kitabımdan)