Hep aynı cevherin damarlarıyız...

Tarihin gördüğü en kanlı, en alçak en kalleş terör örgütlerinden PKK, Dağlıca’daki 16 askerimizden sonra dün de Iğdır’da 14 polisimizi pusu kurarak şehit etti.

Ama bu kanda ona yetmedi.

Tunceli’de de bir polisi daha şehit ettiler, hem de kızının yanında.

Örgütün tamamen kandan beslendiğini artık herkes görmüştür sanırım.

Barışın olduğu yerde, insanlığın olduğu yerde, yaşatmanın olduğu yerde bu örgütü göremezsiniz.

Ancak kan varsa bu kanlı örgütü görebiliyoruz.

Biliyoruz ki bu örgütün yaşaması için mutlaka kandan beslenmesi gerekmektedir.

İki günde 34 şehit.

İki günde oluk oluk akan şehitlerimizin kanı…

Bu ülkenin insanları böylesine bir alçaklığı şimdiye kadar görmemişlerdir.

Sadece başımız sağolsun diyebiliyoruz.

Çünkü söylenecek sözümüzün de, nefesimizin de bittiğini görüyoruz.

Ne söylenirse söylensin evladını kaybeden bir anne ve babanın yanında bütün sözler kifayetsiz kalır.

Terör Örgütü kan akıtıyor diye bizlerinde kan akıtması mı lazım?

Kan akacaksa, döktükleri kanda boğulacaklarsa, bunu devletin izni ile zaten hepimiz adına güvenlik güçlerimiz yerine getirmektedir.

Bizler bu ülkede yüz yıllardır insani duygular içerisinde yaşamışız.

Bir arada yaşarken kimin Türk, kimin Kürt olduğunu bilmiyorduk bile.

Çünkü Türkiye Cumhuriyeti laik ve demokratik yapısı ile herkesi “Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı” yapmıştı.

Hiç kimsenin dili, dini, ırkı, mezhebi, siyasi görüşü kimseyi ilgilendirmezdi.

Ne zaman ki birileri fitne fitilini ateşledi, işte o günden sonra bu ülkede sağ göz sol göze düşman olarak baktı.

Türkiye Cumhuriyeti çok büyük bir yüz ölçüme sahiptir. Doğusundan batısına, kuzeyinden güneyine her yerinde insanlarımız emekleri ile geçinirler.

Bir bölgemiz de yokluk, açlık, sıkıntı, işsizlik varsa, diğer bir bölgemiz de mutlaka geçinmek için bir imkân vardır. İnsanlarımız merde ve namerde muhtaç olmamak için gerektiğinde başka illerimizde emeği ile geçinebileceği bir işte çalışmaktadır.

Ne kadar öfkeli olursak olalım, ne kadar acı yüklü olursak olalım, öfkemizin muhatabı, aynı topraklarda beraber yaşadığımız vatandaşlarımız değildir, olmamalıdır.

Kanlı terör örgütünün kalleşçe, haince yaptıkları katliamların acısını kendi yurdumuzun insanından çıkarmak istersek, kan akıtırsak, yakıp yıkarsak bu vatan hainlerinin ekmeğine yağ sürmüş oluruz.

Biz Türk milleti olarak, dünyanın neresinde bir zulüm varsa, diline, dinine, ırkına, rengine bakmadan mazlumların yanında yer almışızdır.

Ülkemizin insanını doğulu-batılı diye ayırırsak bu güzelim ülkeyi kendi ellerimizle bölmüş oluruz. Zaten terör örgütünün istediği de tam olarak budur.

Çünkü bu kanlı örgüt emperyalist ülkelerin maşalığını ve taşeronluğunu yapmaktadır.

Biz Türk Milleti, tarihimiz boyunca, hiç kimseyi kimliğinden dolayı, inancından dolayı, ırkından dolayı ne ötekileştirdik ne de düşman olarak gördük. Bu milletin, bu devletin düşmanı bellidir. Bunun da hakkından devletimiz gelecek güçtedir.

Bize düşen terörün her türünü lanetlemek, meydanlara inerek protesto etmek ve sesimizi tüm dünyaya, emperyalist güçlere duyurmaktır. Onların tezgâhladığı bu kanlı kumpası el ele vererek aşmaktır.

Yazımı, Cumhuriyetimizin Kurucusu Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün bir sözü ile bitirmek istiyorum. Atamız diyor ki;  “Diyarbakırlı, Vanlı, Erzurumlu, Trabzonlu, İstanbullu, Trakyalı ve Makedonyalı hep bir ırkın evlatları,  hep aynı cevherin damarlarıdır.” 

Aynı cevherin damarları olduğumuz için elbette ki bizim bir farkımız olmalı…

İnsandan yana, yaşatmaktan yana, paylaşmaktan yana…

Yeni bir yazıda buluşmak dileği ile…

Ali Galip AKYILDIRIM