Hep aynı terane!

İstanbul Selimpaşa’da 8 Eylül’deki selfelaketinde annesi Aslı Manav’ın ellerinden kayarak denize sürüklenen ve cesedi 9 gün sonra Bursa Karacabey açıklarından bulunan 1,5 yaşındaki Dila Manav gözyaşlarıyla uğurlandı.

Küçük yaşta kaybettikleri kızlarına doyamayan Aslı ve Muharrem Manav tabutu okşayıp öperek ağladı. Dila’nın künyesini boynuna takarak sıkı sıkı tutan annesi Aslı Manav, tören sonunda cenaze arabasının arkasında yaklaşık 100 metre yürüdü.

Dila’nın künyesini boynuna takarak sıkı sıkıya tutan Aslı Manav ile Muharrem Manav kızlarının tabutu başından uzun süre ayrılmadı. Karı-koca, gözyaşları içinde kızlarının tabutu başında dua etti ve tabutu okşadı.

Törende sel felaketinde yaşamını yitirenler için Fatiha okundu. Dila Manav’ın cenazesi öğlen vakti kılınan cenaze namazından sonra Selimpaşa Mezarlığı’nda toprağa verildi. (Kaynak:Milliyet)

Yetkililer bu fotoğrafları gördüğünde hiç mi utanmazlar mı hiç mi vicdanları sızlamaz! Bu insanların hakkını nerde ödeyecekler?

Yetkililerden sonra en büyük suçlu medya...

Televizyonda her kanalda şatolarda konaklarda malikhanelerde zevk sefa içinde yaşayanlar hastalıklı aşklar içkiler eğlenceler...

Gazeteler çıplak kadın fotoğraflarından ünlüden ünsüzden geçilmiyor. Kim kimle aşk yaşamış nerde ne yaşamış.

Çok lazım ya bütün bunlar... Öyle ya tek derdimiz bu... Başka ne derdimiz olacak...

Ne zaman bir felaket olsa işte o zaman ölüm uykumuzdan uyanıyoruz. Çok sürmüyor birkaç gün sonra uykuya devam...

Akıllanmamız için ille de kendi canımızın mı yanması gerekiyor, geç mi intikal ediyoruz nedir!

Ateş düştüğü yeri yakıyor elbette ama o ateş birgün hepimizi yakacak. Bu kafayla gidersek bu kaçınılmaz!

Yaşanan tüm felaketler sessiz sessiz değil bağıra bağıra geliyor üstelik. İhmalin adı kader olmuş.

Bütün bunlar son yılların ihmali de değil, yıllardır aynı şarkı aynı terane...

Ülkeyi yönetenler ezelî halkı hiç düşünmedi. Bundan sonrası için de hiç mi hiç umudum yok…

Fotoğraftaki yavruya iyi bakın... Onun gözlerinden bakışlarından kaçabileceğiniz bir yeriniz var mı!

:( Minik Dila’ya rahmet ailesine sabırlar ve baş sağlığı diliyorum...