Hep bir telaş içinde yaşıyoruz

Düşünsenize koca bir hayat yaşıyoruz.

Ama nasıl?

Baksanıza hayatımız dolu dolu geçmiyor.

Hep bir telaş var. Hep daha fazla para kazanma, hep uğraşıp, didinip, daha bir yerlere gelme, bir şeyler olma telaşı var içimizde.

Bu kadar telaş arasında, tabi ki hiç aklımıza gelmiyor, bize sunulan bu hayatı doya doya yaşamak

Peki hiç düşündünüz mü?

Ne için uğraşıyoruz?

Ne için didiniyoruz?

Baksanıza duygu ve mantığımızda hiç durmuyor. Hep çalışıyor. Sonra da gerek yaşadığımız olaylar, gerekse yeni tanıdığımız insanlar hakkında olumlu veya olumsuz düşüncelerimiz oluyor.

Hayatı doya doya yaşamıyoruz, bari içimizdeki düşünceleri, çekinmeden karşı tarafa söyleyebilelim. Karşımızdaki insana, kendimizi anlatmanın en doğal yolu bu değil midir?

Olumlu duygularımızı söylemezsek karşımızdaki bunları bilemeyebilir. O zaman da belki de karşı taraf olumlu duygunun kendisine vereceği olumlu enerjiden mahrum olacaktır.

Olumsuz duygularımızı da söylemeliyiz. Olumsuz düşünceleri, içimizde saklarsak bunlar zamanla birikir ve sıkıntı haline gelebilir. Gün içinde bunlar aklımıza geldiği taktirde sıkıntılarımız daha da artar.

Herkesin kendine göre doğrusu ve mantığı vardır. Bunlar başkaları için ne doğru ne de mantıklı olabilir. Yani herkesin farklı bir doğrusu olabilir.

Her olay, problem çözülecek diye bir kaide yoktur. Çözemediğimiz zamanlarda, olaylara ara vermeyi, problemlere zaman ve şans tanımayı öğrenebilirsek, zamanla bazı sorunların kendiliğinden düzeldiğini görebiliriz.

Bir de unutmamamız gereken bir şey daha vardır. Bu da insanların karakterlerini asla değiştiremeyeceğimizdir. Bize hiç uymayan insanlar da elbette olabilir. Bunlarla zıtlaşarak bir sonuca ulaşamayız.

Hayatta hep bir şeyler için didiniyoruz. Hayatımızı doya doya yaşamıyoruz. Bari bunları da bilelim.