Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

30 Mart '09

 
Kategori
Deneme
 

Hep tek tanidik, en guvenilir kiza: Tugba' ya

Hep tek tanidik, en guvenilir kiza: Tugba' ya
 

Hayatimda beni en naïf sekilde sevebilen, ve en hakiki sekilde anlayabilen tek gercek kisiye seslenmek istiyorum. O kadar insanin hayatima kattigi hersey adina o kadar fazla soz soyledim ki; simdi biraz da kendime seslenmek istedim. Cetin zamanlarda en cok kendime inanarak ve Tanri’ dan bana yardim etmesi icin dua ederek ayakta kalmistim. Kisisel zaferlerim hep boyle gerceklesti. Kisisel zaferin simgesi benim icin hayattan memnun olmakti. Ne zaman hayatima ask, ya da insan iliskilerinin herhangi bir bicimi girse kirilganliklar ve yenilgiler basliyordu. Hatalar o zaman bana bedellerini odetiyordu. Bunun en onemli nedeni “ Herkesin beni, benim kadar sevebilecegi, benim kadar iyi anlayabilecegi” yanilgisina dusmem oluyordu. Insanlara karsi yogunlasan duygularim bende hep bu sanriyi olusturdu; ve zaman zaman bu sanri oyle bir hal aldi ki kor bir baglilik yaratti bende. Dunyanin anlami sanki askti mesela, ya da icimdeki dengeler alt ust oldu ve bir yone cok fazla yoneldi. Bu dengesizlikler beni gucsuzlestirdi, kirilgan ve duygusal olarak karmakarisik bir insan haline soktu. Tum bedellerini de odeyen elbette yine bendim. Ben her yeni askta, her yeni arkadaslikta hep gecmisi unuttum. Gecmisi hatirlamam icin benzer seylerin basima gelmesi gerekti. Hep o zamanlar hatirladim gercekleri; ama o benzer seyler gidince yine unuttum. Bu kisir donguyu hep yasadim hayatimda ve bu bana benim hep farkli oldugumu hissettirdi. Insanlardan uzaklastikca, kendime yakinlastim. Kendimi hep korumam gerektigini ogrendim; cunku duygulari benim gibi sahici ve dibine kadar yasayan insanlarin kirilmalari da o kadar hakiki oluyordu malesef. Etrafimdaki pek cok seyin sahte oldugunu gordum; ve benim hayatta aradigim tek sey sahicilikti. Sahiden dost olmak, sahiden hoca olmak, sahiden asik olmak, sahiden es olmak. Kimsenin bana benim kadar sahici olmadigini farkettim hep. Zaman zaman kucucuk bir bakis, zaman zaman eskiden soylenenlerin sonradan hic uygulanmadigini gormek, zaman zaman da insanlarin ozensizlestigini, bencillestigini kesfetmek beni hep kendime itti ben istemesem bile. Simdi sahiden olan tek seyin kendim oldugunu goruyorum. Uslanmayacagim, hayat bir sekilde beni yine kandirip sahici sandigim seyleri sunacak bana ve ben yine kucuk bir cocuk gibi aldanacagim, defalarca hem de. Sonra yine kendime donecegim, sonra yine aldanacagim. Belki bu herkesin ortak hikayesidir; ama benim gibi hassas olanlarin meselesidir. Ben yine de kendime armagan etmek istiyorum bu yaziyi; herseye ragmen kendi naïf biricik Tugbisime.

 
Toplam blog
: 28
: 687
Kayıt tarihi
: 09.02.09
 
 

Hikayemin bas kahramani benim. Uzak ulkeler, yepyeni dusler pesinde kosan ve bunu yasam tarzi haline..