Hep yanımda olmalısın

Ne çok şey borçluyum sana! Yazmakla, anlatmakla ödeyemeyeceğim kadar hem de. Düşünüyorum günlerdir hatta haftalardır seni anlatmayı ama toparlayamıyorum cümlelerimi. En sıkı dostum, en vefalı arkadaşım, öğretmenim, terapistim, doktorum, dinleyicim, öğütleyicim ve daha adına anlam yüklerken zorlandığım annem. Neler paylaştık bunca zamandır.

Nasıl yıllarca her gün bıkmadan, usanmadan ben düştüğümde elimden tuttun. Hakkını nasıl öderim acaba? Küçüklüğümden beri tek arkadaşım oldun. Yalnız olduğumuz zamanlarda iki kişilik dünyalar kurdun ikimize. Hayatımın her anını değerli kıldın ve anlam kattın. Bana kim olduğumu, neler yapabileceğimi ve nasıl yapabileceğimi öğrettin. Hayatımda sevgisini limitsiz ve çıkarsız hissettiğim tek yürek. Geçmişi konuşuruz sık sık. Benim doğumumdan başlarız küçükten büyüğe doğru ablam ve ağabeyim alır sırayı. İlk gün gibi hatırlar hepimizi anne yüreği. Bu zamana dek ayrım yapmadan öylesine sevdi ki bizi…


Zoru görünce kaçtığımız şu çağda o her zor anımızda dağ oldu arkamızda. Öyle güzeldir ki gözleri… Zaman zaman uzaklara dalar bilirim ki geçmişle hesaplaşır. Dokuz yaşında başlamış hayatı tanımaya. İlk tecrübesi babasını kaybetmesiymiş. Hatırlıyor dedemi ama vakit geçirme fırsatı bulamamışlar.


Öyle bir kadın ki o, annesine annelik etmiş. Yıllarca bakmış ve değerini bilmiş. Hani şimdi görüyoruz, izliyoruz, okuyoruz ya huzur evlerine ya da darülacezeye bırakılanları, hep hayret eder şaşırır “nasıl bir evlat yüreğidir” bu diye. Hayatında limitsiz sevgi verdiğin, olmazsa olmaz dediğin ve yokluğunu aklına bile getirmek istemediğin biri deseler önce annem derim. Çocukluğumdan beri değişmeyen o kokusu burnuma geldiğinde nerde olursam olayım soluğu yanında almak isterim. Kaldıramayacağımı sandığım üzüntülerimi paylaştığımda verdiği destek karşısında kendimi hafiflemiş hissederim ama yinede başımı onun göğsüne yaslayıp uyurum o gece.


Kahve sohbetlerimiz, çay vaktimiz, sabah kahvaltılarımız… Hepsi o kadar değerli zamanlar ki benim için anlatmanın tarifi yok. Öğrendiğim merhamet duygusu, adil olmak, saygı ve sevgi duymak, bir bayan olmanın zerafet gerektirdiğini bilmek, uyumlu olmayı öğrenmek, durum ne olursa olsun doğru söylemeyi huy edinmek hepsi senden öğrendiğim şeyler. Ve daha öğrenecek çok şey var senden farkındayım. Söz önce kendimi sevip, kendime değer vermek konusunda da çabalayacağım:) Sen her zaman örnek bir eş, örnek bir anne, örnek bir kardeş ve eşsiz bir mutluluk nedenisin annem. Kendini unutup biz oldun hep. Herşeyden önce geldik senin için.


Bu yaşıma kadar eve geldiğimde karşılamadığın olmadı hiç. Evladında olsam hatalarımı, haksız olduğum her şeyi tarafsızca söylediğin için, beni ben yapan sen olduğun için çok şey borçluyum sana. Ortaokul döneminden beri yazılarımı dışarıdan bir göz gibi okuyup, her zaman destekledin. Eğer sen ve senin desteğin olmasa benim gibi ürkek yapısı olan biri asla cesaret edemezdi bunları herkesle paylaşmaya.


Hayatımın her anına tanık olmanı dilerim. Hayat ikimizi hiç ayırmasın.


Seni çok seviyorum