Her başlangıç gibi ölüm de güzelleşir

 

Hangi iklim açar yüreğimde, yamalanır izlerinde. Her gidişler bir ben bırakırken gözbebeklerimin derinlerinde hangi yangın futursuz durur sürekli esen yele...

 

Gidişler yaklaşırken sokaklar arasında hayıflanan nefesimde her durakta bir ben bırakıyorum ardımda. Kaç çiçek solacak bilemeden ilerliyorum. 

Her başlangıcın bir bitişe gebe olduğunu gömerek sessizliğime, dalgın bakışlarımın zehrinde kıvranırken ruhum elde kalan bir ben...

 

İçimde güvercin ağlaması ha dokunsam terkedecek ha dokunsam gülecek. İki bahar arasında dağlanan tenim uzaklara dalan gözlerim, ayaklarımı çeken gittiğim yönüm 

yeniliyor zamana. Ne sağ ne de sol körebede ebeyim sobe diyeceğim güne ilerlemekteyim. 

 

Kalmak, gitmekten daha yangın. Göz kırpmak beklenen güne sobe işte sobe diyebilmek! Elbet BİRgün  parlayacak gözlerim, parmak uçlarımdan çekilip son kez gülümseyecek sözlerim. İki olacak bir, bir birle kucaklaşacak. 

 

Başlangıçlar hep güzeldir.

 

Doğarken

Severken

 

Gülümserken

Aşıkken...

 

 

Sevmek

Tüketilir...

 

Kıymet!

incitilir.

 

Ölüm

GülüşleriMde saklanır,

 

Yittiğinde,

Yitirildiğinde.

 

Her başlangıç gibi

Ölüm güzelleşir. 

 

 

2008 / 2015  Değişmiyor  ninem dediğin gibi ön tekerlek meselesi ...^^ Uykum firari ^^