Her bir şehidimizin kabri bir yerde garip...

Anadolu şehitler diyarı… Yüreği, ruhu, bedeni, hayali yaralı; ana, baba, eş, evlat, kardeş, akraba ve millet diyarı… Bu acılar, ulu toprakların, milletimizin yazgısı… Bu yazgı varolduğumuzdan beri garip halimizdir bizim.

Şehitlerimizin kabirleri de bir yerlerde garip…

Şehitlerimiz garip, biz garip… Acı büyük ve acı çok uzun yıllardır yaşanmakta…

Neden bitmedi terör, neden bitirilemedi?!..

Bir ve beraber mi değiliz, yoksa tam olarak ne yapılacağı mı bilinmiyor?!.. Noksanlık mı var, hata mı var; Türk Milleti’nin iradesinden ne kurtulur!..

Şehitlerimizin ardından milyonlar olup yürümedik, dosta düşmana güçlü bir milli birlik ve beraberlik nasılmış gösteremedik.

Binler olduk, on binler olduk, belki yüz binler de olduk; ama milyonlar olamadık!..

Milyonlar olup şehitlerimizin ardından yürümedik!..

Cep telefonu ve birbiri ardına açılan kafeler de, güzel milletimizin güzel evlatlarını elimizden aldı. Gerçekte, bu zamanın insanlığının aşamadığı bir girdaptır bu…

Şehitlerimizi toprağa verinceye kadar kalabalık olduk, sonra dağıldık, unuttuk; kendi hayat meşgalemize daldık. Kan veba gibidir, kolera, tifo gibidir; bu gerçekten hareketle terör en kısa zamanda ülkenin başına bela olmaktan çıkarılmalıdır.

Garip dedik: Şehitlerimizin kabirleri de bir yerlerde garip!..

Eski tarihlerden, bir acıklı haber:

“Köyde onlardan başka kimse kalmadı ancak onlar yine de terk etmiyor… Öyle bir sebebi var ki!.. Kastamonu'nun Araç ilçesine bağlı Avlacık köyünde yaşayan yaşlı çift, 23 yıl önce şehit olan oğullarının evlerinin bahçesinde bulunan kabrini her gün ziyaret edebilmek için, tek başlarına kaldıkları köyü terk etmiyor. Avlacık köyü Ulualan Mahallesi'nde ikamet eden Sadık (85) ve Huriye  (80) Tokat çiftinin 8 çocuğundan Selahattin Tokat, 1993 yılında Van'da vatani görevini yaparken teröristlerle girdiği çatışma sonucu şehit düştü.

Baba Tokat, şehir merkezindeki şehitliğin uzak olması nedeniyle oğlunun naaşını köydeki evlerinin hemen bitişiğinde yaptırılan mezara defnettirdi. Süreç içinde ailenin diğer çocukları ve köy halkı, şehre göç etti. Köyde kalan tek hanenin sahibi Sadık Tokat ise eşi ile köyde yaşamayı sürdürdü.

Kastamonu il merkezindeki iki oğlunun yanına da gitmeyen çift, 23 yıldır her gün şehidin kabrini ziyaret ediyor. Oğullarının kabri başında dua eden çift, mezarın bakımını da yapıyor. Çetin doğa şartları ve yaşlılıktan kaynaklanan tüm sorunlarla baş etmeye çalışan Tokat çiftinin tek isteği, şehit oğullarının kabrini aydınlatacak elektrik direğine enerji verilmesi.

"ASLA TERK ETMEYECEĞİM"

Sadık Tokat, köylerinin çok güzel olduğunu fakat gençlerin iş bulma ve okuma şansı bulamamaları nedeniyle zamanla teker teker buradan göç ettiğini anlattı. Yaşlılardan bazılarının yaşamını yitirdiğini, bazılarının da şehirlerdeki çocuklarının yanlarına gittiğini dile getiren Tokat, "Ben ise bir yere ayrılmadım buradan çünkü burası ata mekanı, şehidimin mekanı. Şehidimi hiç bırakmadım, bırakasım da yok." dedi.

Şehit oğlunun naaşını evinin bahçesine defnettirdiğini, her gün burada dua ettiklerini belirten Tokat, hayatta oldukça şehidini terk etmeyeceğini söyledi.

Tokat, şehidin mezarının geceleri karanlıkta olmasından dolayı sıkıntı çektiklerini aktararak, "Elektrik direği yıllar önce özelleştirilmeden önce yaptırılmıştı. Elektrik dağıtım şirketi özelleşince direk projede yer almadığı için elektriği kesildi. Yetkililerden direğe tekrar elektrik verilmesini istiyorum. Yetkililerden yardım bekliyorum." diye konuştu.”(Yeni Akit Gazetesi, -Haber Tarihi: 27 Kasım 2016 Pazar 14:19)

Allah, milletimizin yar ve yardımcısı olsun…

Milletçe huzur içinde yaşamak şanımız, sevgimiz, hiç bitmeyen arzumuz ve bu uğurda da hep birlikte hiç bitmeyecek büyük çabamız olsun…