Her dalında bir şiir

85 yaşında, iyi kötü bir yaşanmışlığı var. Olması gereken yerde ne doğmuş ne yaşamış. Ama kabullenmiş, isyan etmeden yaşayacaksın dedikleri hayatını yaşamış. Bu arada kendini yetiştirmeyi ihmal etmemiş.

Sekiz kardeşin en büyüğü, baba çok erken bırakıp göçmüş bu dünyadan, kalmış anne ve kardeşleri ile…

Bakmış hepsine büyütmüş kardeşlerini kendi çocuğu gibi, küçük yaşlarda başlamış bardağın dolu tarafından bakmaya, ana olmadan analığın ne olduğunu öğrenmiş, kardeşlerinin hepsini evlendirmiş.

Sivrilmemiş, ama içinde barındırdığı duyguları başlangıçta kimseye söylemediği şiirlerine dökmüş, gençlik yıllarında başka isim altında şiirlerini gazetelerde dergilerde yayınlamışlar. Hep yazmış, yazdıkça dinlenmiş, huzur bulmuş, mutlu olmuş.

Yaşamak istediği hayatı, aşkı, kızgınlığını, hüznünü, acısını, mutluğunu, gözyaşlarını, içinde kopan bütün fırtınaları hep şiirlerinde yaşamış, şiirlerine yansıtmış.

Kardeşlerinden sonra evlenmiş, üç yavrusu olmuş, kendine biçilen hayatı yaşamış, yaşanmışlıklarını yazmış, dökmüş dizelerine, saklamış şiirlerini, onlarda olmuş çocukları, kardeşleri gibi çocukları gibi şiirleri de büyümüş içinde, artık sığmamış dev olmuş.

Çocuklar büyümüş, evlenmiş, torunlar derken yaşanmışlıklar arttı, çoğaldı. Meme kanseri oldu, yılmadı yaşamdan devam etti hayata, kanseri yendi. Annesini kaybetti, kardeş acısı gördü canı yandı. Ama hep bardağa dolu tarafından baktı, yaşadığı kendi hayatı olmasa da…

Hep okudu, öğrenmekten bıkmadı, başkalarının doğruları ile yaşadığı halde hep gülümsedi, sevdi yaşamı…

Şiirlerini sığdıramadı artık yüreğine paylaşmak istedi ve 80 yaşından sonra kitap çıkardı, sonra bir kitap daha ve üçüncü kitap da doğmak üzere…

Adı Ülker Barlas Beşe, yüreğindeki güzellik yüzüne yansımış nadir insanlardan, kendisi için yaptığı tek şey belki de hayatı boyunca yılmadan bıkmadan yazdığı şiirleri, arkasında bırakacağı en büyük en güzel miras…

Üretmek için genç olmak gerekmiyor, benim halam hala ışıldıyor, çünkü üretiyor. Her dalından bir şiir doğuyor…