Her doğuran kadın anne midir...bence muamma

Bugüne dair ne yazmalı diye düşündüm. Farklı duygularımı yansıtmalıyım öyle kelimeler seçmeli öyle kelimeler bulmalıyım ki anneliğin özelliğini, güzelliğini anlatmalıyım. Ama öyle güzel kelime yok ki annelik anne olabilmek işte bütün maharet burada işin sırrı dendiği gibi...Annelik bambaşka birşey ne kelimelerle anlatılabilir ne de kelimelere sığdırılabilir.

Hangi kelime doğurganlığı duyup doğurabilir, hangi harf çekmiş olduğun acılarnı kucağına aldığındaki mutluluğu anlatabilir. Şu anne bu anne deyip hangisini örneklendirebilirim . Bende çok anlamı olan hayata bambaşka bakmamı sağlayan o annelerin içlerinden birini örneklendirebilirim.

Bir kadın tanıdım... O kadının varlığını o gün hissettim. Birgün işten çıkmış çocukları ile yapayalnız kalmış olmanın hissiyatı içerisinde sahile doğru gidiyordu. Kah adımlarını uzun uzun atıyor kah kendini güçsüz hissettiğinde adımlarını atacak dermanı bulamıyordu.

Evine ekmeğini kucağına alıpta bugün de çocuklarımı doyurabildim dediğinde dünyanın en mutlusuydu. Yetmiyordu sadece bir ekmekle eve gidebilmek . ^^ Ben yetemiyorum, yetemeyeceğim ^^ korkusu içerisinde deniz kenarının ucundaki taşa oturdu. Çantasından telefonunu çıkardı kimi arasaydı bir sürü telefon numarası vardı ama önce kime içini döküp sonra kendini sonsuzluğa bırakmalıydı. Aslında çocuklarını bırakıp gitmek istemiyordu. Fakat o yetememek duygusu içini acıtıyor ve korkutuyordu.

Dakikalar saatler geçmeye başlamıştı. Atmalıydı kendini denizin serin sularına, endişeleri ardında bırakmalıydı. Bir an durdu tekrar telefonu aldı eline arkadaşını aradı.

Arkadaşı sesin kötü geliyor neredesin ? dedi.

Kadın deniz kenarındayım ve gitmek istiyorum ben yetemiyorum çocuklarıma dedi.

Arkadaşı peki dedi. ama sen şimdi kendini denize attın öldün gittin. Ardında kalanları seni sevenleri düşün. Sence nasıl olurlar ne yaparlar.

Kadının tek düşündüğü çocuklarıydı, onları ağlarken, çırpınırken gördü , kim sahip çıkar çocuklarıma, nasılda ağlıyorlar perişan olur dayanamazlar, tutunamazlar daha çok güçsüzler küçükler dedi. İçi daha çok parçalandı ve sustu.

Arkadaşı ^^ sen varsan onlar var ^^ dedi. Birşey yapmıyorum diye düşünme yapıyorsun , onlar için senin varlığın güç, kuvvet. Annem var diyorlar annemiz gelecek ! Varlığın yeter onlara şimdi kalk çocuklarının yanına, evine git !

Çocuklarına varlığın yeter cümlesi kadının kafasına dank etti. Varlığım...varlığım..varlığım kurban olsun onların varlıklarına deyip daha bir hırsla kalktı evine gitti çocuklarına sarıldı.

Bizler yaşamadan anlatılanları düşünerek anlıyoruz,üzülüyoruz fakat yaşadığımız zaman çaresizlerin o an yaşamış olduklarını acıları derinlerimizde ağlatıyoruz.

Kadınlarda doğurganlık hormonu yanında annelik hormonuda bulunur. Annelik hormonu ise ayrı apayrı birşeydir. Her doğuran kadın anne midir bence bu muamma.

Muamma demişken bugün benim doğum günüm. Her ne kadar annem pardesü ile doğuma gittim mart mıydı nisan mıydı yok yok mayıs dese de tarihe 10 mayıs olarak geçtiğim bu özel günüm ile anneler günüm peşpeşe. Arada kendimi de kaynatmasam olmaz. İllaki doğum günümü de belirteceğim ben işte yapacak birşey yok özel günleri seviyorum. Neyse...

Öncelikle onurum, gururum, nefesim, ömrüm olan beni anne yapan çocuklarımın anneler günümüzü cümleten kutluyorum. Tüm annelerin ellerinden, yüreklerinden öpüyorum. Nice senelere .....