Her geçen gün her alanda tekdüzeleşiyoruz

90’lı yıllar Türkçe pop müzik bilgisayarımda sıklıkla dinlediğim ve zevk aldığım müzikler arasında önemli bir yerde yer alıyor.

Yaz günlerinin sıkıcı ve rehavete kaptıran havasıyla beraber yapacak fazla bir şey de bulamayınca açtım arşivlerimi sardım yine müziklere…

Müzikal alt yapı açısından ne kadar eleştirilirse eleştirilsin o kadar sağlam sözler yazılmış ki ne müziğin alt yapısı ne kullanılan enstrümanların teknolojik desteği aklımın kıyısına bile gelmiyor.

***

Tatil anlayışının kum, deniz ve güneş olduğu günümüzde bolluk ve tüketim ilişkisi ile her şeyi çok kolay tüketir durumdayız. Bu tüketim durumu bizlerin her şeyden çok çabuk soğuması ve sıkılmasını da beraberinde getiriyor.

İnsanların sürekli daha fazlasını istemesi ve farklı arayışlara yönelmesinin sebebi de bu olsa gerek. Normal ve olağan giden şeyler kimsenin umurunda olmazken herkes hep daha farklısı ve dikkat çekenine sahip olmak istiyor.

Seks, arkadaşlıklar, ilişkiler, anlayışlar, hayata bakış açısı her şey inanılmaz boyutlarda…

Ne sadakat, ne güven, ne de insani duygularla ifade edilecek davranışlar kalmamaya başladı.

Kimse kimsenin umurunda değil, her şey bencilce ve bireysel…

Her yaptığımız, her yaşadığımız şeyde bireyselleşiyoruz.

Hepimizin en az bir cep telefonu, odamızda bir bilgisayar ve televizyon ayrıca klima var. Herkes odalarına kapanır kapalı kapılar ardında yaşamını sürdürür oldu.

Eskiden karşısında ortak bir şeyler izlenen televizyon bile artık insanları bir araya getiren bir özne olmaktan çıktı.

Günümüz şarkıları ise manken kökenli şarkıcıların standart bir “cıstak” disko müziği üstüne eski sevgiliye hitaben yazılmış saçma sapan üç satırlık sözleri okuduğu standart, tek tip hale büründü.

Bazen arka arkaya çalan iki farklı şarkının birbirine ne kadar benzediğini duyunca o kadar şaşırıyoruz ki, tek düze hayatlar, tek düze şarkılar tek düze beklentiler…

Standartlaştırılan hayatımız robotlardan farklı durumda değil.

Teknolojinin hayatımızdaki payı artmaya ve bizlerde bu hızda modernleştiğimiz(!) sürece hayattan tat almamaya devam edeceğiz.

Her şeye sahip olmanın eksi yanlarının da olduğunun bir an önce görülmesi gerek bence.

Geç olmadan deniz kıyısında oturup o havayı soluyabilmenin, bir arkadaşla doyasıya bol kahkahalı bir sohbetin ayrıcalığının tadını anlayabilmek lazım…

Güzel günler, güzel dakikalar dileğiyle; geride kalanlar için keşkeye yer olmadan ileriye dönük kararlar almak lazım!

Ahmet Buğra TOKMAKOĞLU

Abtokmakoglu@gmail.com