Her gün bayram olsa!..

30 Ağustos Zafer bayramını coşkun, milletin sırt sırta heyecanla, o son yılların getirdiği bezmişlikten, ilkellikten sıyrılarak başını kaldırışı hoşuma gitti. Hep beraber söylenen "10 yıl marşı" hepimizi heyecanlandırıyor, yüreklendiriyor.

Bu heyecan kasırgası geçtikten sonra şöyle bir düşündüm; "10 yıl marşı" Cumhuriyetin 10 yılında , o günkü heyecan , yeni bir devlet olma, ileriye yeni hedefler koyma yönünden ne kadar başarılı..

Çıktık açık alınla ,on yılda her savaştan.
On yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan.
Başta bütün dünyanın saydığı Başkumandan.
Demir ağlarla ördük ana yurdu dört baştan…
Türküz, Cumhuriyetin göğsümüz tunç siperin
Türk’e durmak yaraşmaz ,Türk önde ,Türk ileri….

Aradan yıllar evet 75 yıl geçiyor , millet olarak bize heyecan veren, hedefler koyan bir marş yaratamıyoruz.. Hala o eski heyecandan nasiplenmeye bakıyoruz.. Bence bu büyük eksiklik , hatta ayıbımız… Türk toplumu her geçen gün yozlaşıyor, yozlaştırılıyor.. Sığ düşünceler, bilgiler, yalan yanlış, 20 asır modern yaşama uymayan, hurafelerle halkın kafası dolduruluyor.. İnsan olma, yaşama basitleştiriliyor.

Onuncu yıl marşında olduğu gibi hedefler gösterilmiyor.. Köşeyi dön deniyor.. "Benim memurum işini bilir " deniyor. Bir kat -yat-aAraba gençlerin ideali oluyor..

Halen eskilerle gün geçirmeye, oralarda kalmaya bakıyoruz.. Romanlarda "Çalıkuşu - Ateşten gömlek", şiirlerde; "Otuzbeş yaş – Fahriye abla", şarkılarda; "Görünmez ufuk – Ada sahillerinde bekliyorum"

Sayın okurlar pop müzikte geçmişi birkaç yıla dayanan bir şarkı söyleyebilir misiniz? Hangi yazarın, romancının, şaiirin bir eserini söyleyen üniversiteli gençlerimiz hemen hemen yok. Bilgi yarışmalarında acıyarak, üzülerek seyrediyorum. Niye bizle olduk, kötüledik?

Ekonomi-para kazanma en öne çıktı. Hamhalat adamlar altlarında ki jeeplerle gezerken, siyasette ayaklar baş olurken, tabiidir ki başlar öne eğilecek, ezilmemek için bir kenara çekilecektir..

O güzel başlar, öpülesi başlar ancak bu bayramlarda ortaya çıkıyorlar, kısa bir anda olsa dimdik görünüyorlar, o zaman ayaklar şaşırıyor, bir hiç olduklarını görüyor ve anlıyorlar..

Ama ne yazık ki bu bir bayram günü kadar kısa sürüyor…