Her ilişki bitmeye mahkum mudur?

xBir kere daha gün batıyor, geceye bırakıyor yerini, yavaş yavaş.Güzel İzmir’i bırakmak ona da zor geliyor olmalı.Gün, bir sevgili gibi ayrılırken İzmir’den, geceyi de kıskanarak, son defa en güzel ışıklarını gönderiyor güzeller güzeli şehrin üstüne..Kendi güzelliğini sergiliyor İzmir tüm ihtişamıyla , günün en son ve en güzel ışıkları yardımıyla.

Bir arkadaşım “Her ilişki bitmeye mahkumdur” dedi geçenlerde.Her ilişki, istisnasız…Söylediklerinin gerçekliğine çok fazla güvendiğim dostumun sözleri kalbimi acıttı. Öyleyse onunla olan ilişkim bitecekti, diğer tüm dostlarımla sürdürdüklerim de…

Halbuki ben ilişkilerinden geçemeyen biriyim..Kalakalırım ilişkilerin göbeğinde, çakılı…Ben orada, sabit kalmışken gidecek miydi hayatımdan?..Kızdım ona ..Hem de çok..

Ya kızım..O da mı gelip geçecekti…İlişkisiz anne-kız mı olacaktık ömrümüzün bir bölümünde..

Bence ilişkiler bitmeye mahkum değil. Bazen taraflardan biri çeker gider.Ama kalan için devam eder diyaloglar, etkileşim, karşıdakine duyulan sevgi. Varlığı ya da yokluğu bir zaman sonra pek de sorun olmaz kalan için. Geçmişteki yaşanan yoğunluk seyreltilip seyreltilip sunulur yaşamın geri kalanına...Hatta bazen sorunlarımıza onun bakış açısıyla yaklaşarak çözeriz, geçmişten gelen tanıdıklıkla.

İlişkiler bitmez canım arkadaşım, bazen bırakıp giden olur. Ama o da, yüreğinde, ilişkinin ışıltısını taşır, kendi kalbinin güzelliği sanarak