Her işimiz tuhaf bizim

99 depreminden bir 1 buçuk ay sonra…

İki anne de başımda...Ameliyathane kapısı...


- Hüüüüü :(

- Kızım ağlama bak böyle doğuma girilir mi ?

- Ama anne ya yine deprem olursa, ben narkozlu olacağım, ya neşterden sonra beni öyle bırakıp kaçarlarsa.

- Allah’ım ya, olur mu kızım niye bırakıp kaçsınlar seni.

- Can havli anne, bırakır bırakırlar…Ya ben ölmekten korkmuyorum, ya sonra kendime gelsem öyle ameliyat yarım ben bir yerde bebek bir yerde offff!

Genç doktor...


- Dilek niye üzüyorsun annelerini niye ağlıyorsun ?

- Doktor bey depremden korkuyormuş. Ameliyat sırasında deprem olursaymış…

- He he he :) Olur mu hiç öyle şey, biz göçük altında kalacağımızı bilsek bırakır mıyız hastamızı o şekilde, düşünme bunları sen lütfen, bak birazdan kızına kavuşacaksın, hadi ağlama ki ağlayarak uyanırsın bak narkozdan.

- Tamam :( Hüüüüüü :(

Narkozdan uyanış…

Hüüüü:(

Akşam oluyor gözümü iyice açıyorum artık, odada büyük teyzem, orta boy teyzem, onun eşi, annelerim, Tuğrul, babam termostan çayı doldurup teyzemin getirdiği kurabiyeleri yutuyorlar gözümün içine baka baka. Sanki tiyatro oynuyoruz acı içinde sayıklıyorum pür dikkat seyre dalmışlar :)

Bir önceki akşamdan beri aç olan benim gözler faltaşı artık.

Ama doktor kesin konuşmuş bugün sadece açık çay ve birkaç tane bisküviye izin var, bir şey yedirmeyin sakın gazdan dikişler patlar, tuvalete çıkmadığı sürece de eve yollamam...

Kırılıyorum açlıktan, serum merum vız geliyor.

Akşama kadar bir şekilde idare ediyorum, bebekle oyalanıyorum falan ama tansiyon yerlerde.

Bir baktım gece el ayak çekilince annem kapmış koca bir kurabiye, bir fincan çay.

Al kızım diyor ye şunu da rengin yerine gelsin, aaa bir şey yok ki içinde nasıl çalışsın bünye ?

İki saniyede indiriyorum bünyeye, söylemesi ayıp odanın camını açıp bir de sigara tüttürüyorum, sabaha kalmıyor benim işim tamamdır:)

Ertesi sabah taburcu ediyorlar :))

Aynı anda doğuma giren bir kadın var yan tarafta ben çıkarken kadıncağızı hala koridorlarda tur attırıyorlar bağırsakları çalışsın diye :)

Annem refakatçinin kulağına eğiliyor ; - Bacım bir şeyler yedirin, kursağına bir şeyler girsin de çıksın aaaa!!!






Her işimiz tuhaf bizim ya :)))