Her mahallede bir Kur'an kursu açılmalı!

Her mahallede hatta her sokak başında Kur'an kursu açılmalı..

Ankara oyunlarına gelmeli mi? Fidayda da Ankara'lım Fidayda. Kaç bin altın yedirdim bir yılda? Oy uğruna açalım mı bi "kurs" daha?..

Dün gece pek iyi uyumamış olsam da, sabah çok erken bir saatte oldukça sağlıklı ve neşeli uyandım. Annemin mışıl mışıl uyuduğunu görünce odasının kapısını yavaşça kapattım ve o'na güzel bir kahvaltı sofrası hazırlamaya koyuldum. Portakallı elmalı karışık ayva reçeli, çok özel tulum peyniri, yeşil siyah zeytinler, sirke ve "Ayvalık" zeytinyağı ile doyurulduktan sonra iki de rafadan yumurta vee kızarmış ekmek..

Rafadan yapılmak için dolaptan aldığım yumurtalar, dilime bir türkü doladı.

Bir Ankara türküsü.. Amanın da çiğ yımırta soyulmaz

Çiğ yumurtanın soyulmayacağını bildiğimden hemen bir başka türküye atladım. Yine bir Ankara türküsü takıldı dilime.

"Minareden at beni, in aşşağa dut beni" diye ünnedim. Bi yandan da (!).. Yaw, yoksa bu iki türkü aynı türkü mü ki? derken de annemi karşımda gördüm. Uyanmış. Beni izler, gözler, dinlermiş. "Neş'en daim olsun, neye sevindin sabah sabah, sesini duyunca minareye çıktın sandım" dedi.. Minare buldum da, tepesine çıktım sanki! Hem de deli oldum. "Minareden at beni, in aşşaa dut beni" Kime dediysem artık?

Neyse, ikimizde uyandık ya. Kahvaltı da hazır..

Benim "uyumadığımı" sandığım gecede meğer, annem uyumamış! Haberi, annem duymuş anlattı. Annem anlattı ben ağladım. Ben söyledim annem ağladı.

Yıllardır güvenip "oy" verdiği bir parti, her mahalleye ve sokak başına "Kur'an kursu" açmaya hazırlanıyormuş meğer!

Annem; "Kızım, sen çiğ yumurtayı soymaya uğraşma, minareye çıkıp atlamaya da kalkma dedi. Ankara'da oynanan oyunlara ise, hiiç karışma" dedi.

Ankara oyunlarına karışmak elbette haddim değil, dedim anneme. Misket yuvarlamak kiim, ben kim? Ankara'da oynanan oyunlara karışmayacağım desemde zaman zaman dönen bayramlık dolaplara bindiriliyoruz işte o vakit hepimizin başı dönüp beyni bulanıyor. Ankara'lı olmakla birlikte gençliğimde "Halk oyunları'nda" da görev almıştım ama bizim oyunumuz alkış alırdı. Şimdiki gibi oyunlar gibi değildi yani. Baksanıza her sokak her mahallede "Kur'an kursu" açılacakmış.

CHP Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkan Aday'ı sayın Sefa Sirmen, her mahalle her sokakta "Kur'an kursu" açmak yerine, "Okuma yazma, sanat, tiyatro, ev ekonomisi, nakış dikiş, halk müziği vs. öğreten Halk evleri açsaydı da.. Çocuklarımızın, gençlerimizin akıl ve fikirleri çağa ayak uydurabilseydi..

Annemle birlikte sabah kahvaltımızı yaptık yapmasına da tad alamadık. Soframızda bayat olmasa da tatsız bişeyler vardı. Yüz yıla yakındır soyulamayan "O çiğ yumurta'yı" pişirmeyi denedik ama olmadı..

Vaah, vah bizlere.. Bizi bu günlere getirenlere

Kara çarşaf açılımından sonra CHP'li yöneticilerine hiç eksilmeyen(!) sevgilerle.

Gülriz Yiğit