Her şey o zaman başladı, çocukluğumda

Utandığımdandır içime kapanışım,

gördüklerimi, yaşadıklarımı unutamadığımdan.

Sorumluluğumun bilincine vardığımdandır,

geçmşin acılarından kurtulamamam,

Ve yeni başlangıçlar yapamamam, hiç bir zaman.

Bundandır, yorganımın altında evimi kurmam,

ve bu yüzdendir sadece, hiç dışarı çıkamamam,

Yorganımın içine saklanmam...

Taaa eskilere dayanan utangaçlığımın cansız kalıntısıdır,

taşıdığım bedenim/ in görüntüsünden kurtulamadığımın acısı.

Tıpkı,'Maraş Olayları'nın, Leyla Ünver'i gibi:

Ezilmişliğin, ailece bitirilmişliğin, yitirilmişliğin,

sindirilmişliğin yükünü taşıyayamamanın,

Bu yüzden yerin dibine girmenin

cehennemi suçluluğunu hissetmenin

farkındalığında hâlâ 'İnsan' kalabilmenin,

nefes alabilmenin, yüze bakabilmenin

sorumluluğunu üzerimden atamadığımdandır,

bir türlü, hiç rahatlayamamamdandır.

Kahrolası duygular, bunların hepsi

"İnsan" olduğumdandır....

***

(Gelinim çay yapıyordu. "Evi basıyorlar" diye bağırdı. Komşumuz Pakize, "Bize gelin" dedi. Ve biz, onun evine gittik. Kendi evimizi atese verdiler. Bu ates esnasinda, Mustafa Ùnver, Mehmet Ùnver, sacmayla yaralandılar. Malik Ùnver, dedi ki: "Namusum, şerefim üzerine ben teslimim; geline ve kıza dokunmayın. O anda kapıyı kırdılar, çocukların herbirini alip gittiler. Ben içeride kalmışım, şuurumu kaybetmişim. Bilmiyorum, bir ara kendime geldim ki, avradın evini darmadağın ediyorlar. Malik Ùnver ölmüş. Babam, İbrahim; ben, ailece ùzerine kapanınca, hepimize de ateş ettiler...

(Maraş olayları- yıl: 1978-Leyla Ünver`den, Leyla Erbil`in "Üç Başlı Ejderha" sından, -"Her insanın vardır yeraltında bir kökù"

"MUTLULUĞUM -MUTSUZLUĞUM, SEİÇMLERİM-KORKULARIM, ACILARIM-SEVİNCLERiM, NE VARSA ORADA BAŞLADI, ÇOCUKLUĞUMDA.."

****

"Acının kuytusu yoktur, kaçamazsın; yüzleşmek, dirilmek gerek; bu kentte yaşayan hortlaklardan olmamak için"

****

"İçinde yaşadığın toplumun özelliklerini anlatabilmen için, tamamen kendini aşman gerekli. Yoksa, bireysel Önyargılardan kurtulamazsın...

****

"Aşınmış sözlerden uzaklaşmak

Aşına yüzlerden ayrı kalmak

Bildik renklerden ve seslerden kopmaktı

Bundan böyle düsündüklerim....."

Sadece bir izleyici olarak hayatını dolduranların içlerindeki boşluk, kendilerinin yarattıklari boşluktu. Tüm yaşamlarını bu boşlukta `boş`şeyler için geçirmişler; kayda değer bir şey bulamadıklarından mı, yoksa, kaydedecek özellikleri olmadıklarindan mıdır bilinmez, ama, ìnsan öldürme` böyleleri için, bir zevk olarak görülmekte.

****

"Üç çeşit insan vardır: Ekmek gibidir, her gün aranır; ilaç gibidir, lazım olunca aranır; mikrop gibidir, siz aramayın, o sizi bulur..."

Alaettin Morgül / 14.01.2011