Her şey unutulduktan sonra geriye unutulmadan kalan

Justitia; bugünlerde herkesin kendi doğrularını esas alarak sıkça sözünü ettiği bir kavram "hukukun üstünlüğü" ancak ne anlama geldiği konusunda kesin bir hüküm oluşmamış, salınıp duruyor.

Kavramın anlamına, anlatmak istediğine “tutarsızlığın sürekliliği” içinde akıl almaz düzeyde uzak düşülmüş durumda.

Oysa “her şey unutulduktan sonra geriye unutulmadan kalan” anlamında bir kavram o..

Ah Justitia ne olacak bu “öteki” kendimizin hali, bir ses ver..

Neden yaşadığımız toplumda böylesi evrensel tanımları olan kavramlarda “kültürel birikim” oluşmaz?

Nedir bu unutkanlık; bu balık hafızası; kendi kendimizi red etmek değil mi bu?

Kendimize hak olan karşıtımıza da hak değil mi, söylesene Justitia laf mı bunlar?

Toplumsal hafızamızı oluşturan birikim, paylaşılan haklar sürecinde; karşıtımızın tamamen kendimiz olduğu durumu değil mi?

Kendimizi ötekinin yerine koyabilmek, neden çocukluktan yaşamımızın bir parçası haline gelmiyor…

Karşıtını yok etmek üzerine gösterilen çaba, acımasızlık hala hangi öğretiye sığdırılıyor, bu hepimizi sakatlamıyor mu?

Olması gereken birlikte yaşama, toplumsal olana, yönelik daha insani öneriler sunmak değil mi?

Kendi kendimize anlatmamız gereken adaleti yine kendimiz için adaletle gerçekleştirmemiz gerektiğidir. Justitia, sensiz olmaz; bu bataklıktan sadece seninle çıkabiliriz..

Kendimiz için ürettiğimiz hukuku, herkes için adalet sağladığını, görebildiğimiz kadar, evrensel hukukla geliştirebiliriz.

“İnsanların birlikte yaşadıkları her alanda her hal ve şart altında ortaya çıkabilen bulanık ve adaletsiz herhangi bir durumu; berraklaştırarak en kısa zamanda adalete kavuşturulmasında yazılı-sözlü ve yazısız-sözsüz insani, doğal ve açık olan her türlü davranış alışkanlıkları ile beslenen kültürel eşikten söz etmektir; hukukun üstünlüğü…”(M. Karadağ)

Ancak asıl mesele hukuk devletinden ziyade, hukuk zihniyetidir. Hukukun içinden tanımlanan meşruiyet bir yana, esas hukukun meşruiyetinin irdelenmesi gerekir. Aksi durumda var olan hukuk sisteminin ardında yatan zihniyet belirleyiciliğini aynen sürdürür. Bu nokta da bir yandan evrensel hukuk normlarının taşıyıcısı olurken, diğer yandan yerel zihniyetin kırılmasına yönelik çabaların taşıyıcısı olabilmek gerekir.

Kaynak

1- Mimarlara Mektup Bülteni Haziran 2008 sayı:112 -Metin Kradağ

2- Doğu Batı Dergisi- Etyen Mahçupyan.