Her şeye Muhalif olmak

Millet olarak, özellikle gençlik olarak, öyle bir gelmişiz/getirilmişiz ki her şeye muhalif hale gelmişiz. Bizim olmayan her türlü değere sahiplik etmişiz. Kendi öz değerlerimizden, özelliklerimizden ve karakterlerimizden uzaklaşmışız. Daha ilginci de neden, niçin karşı olduğumuzun da bilincinde değiliz. Her şeye muhalifiz, muhaliflik yapıyoruz bilerek veya bilmeyerek!

İnsan belki muhalif olmalı/olacaktır da, ancak ölçülü, belirli bir tertip, düzen ve intizam içerisinde, özüne uygun olması koşuluyla kabul edilebilir. Yoksa özüne uymayan, karakterinizle uyuşmayan bir muhaliflik kabul edilemez.

İnsanın eğitimiyle, değişim ve gelişimiyle ilgili olan hiçbir şeyden kimse memnun değilim, kabul edemem diyemez. Öğrenmeni, kendini geliştirmenin hiçbir hatası, kusuru, yanlışı olamaz.

Geçişimizden uzaklaşmışız, geçmişimizle yüzleşemiyoruz. Geçmişi hep eksik aksak buluyoruz; ama geleceğin geçmişin üzerinde şekillendiğini de kime inkâr edemez. Hatalarıyla sevaplarıyla geçmişi bilmek, tanımak ve atalarımızın neler yaptığını, neler söylediğini öğrenmek, anlamak gerekir. İnsan geçmişini merak etmesi kadar doğal bir hakkı olamaz. Ancak bilmediği bir lisanla nasıl olur da geçmişinden bilgi sahibi olabilir?

Başkalarının tarihini öğrenmek için, İngilizce, Almanca, Fransızca… bilmem ne ce diller öğrenmeye can atarız da, iş Osmanlıcaya geldi mi; hayır olmaz, böyle bir dil yoktur denilir.

Geçmişe muhalif olmak, bu kadar acımasızca olmasa gerek.

Geçmişi üzerinde Medeniyet, Devlet, Cumhuriyet kuran bir milletin, atalarının dilini öğrenmesi kadar doğal bir şey olmaz.

Çeşitli dillerde yazılan kitapları okumaya can atılır, ancak iş Osmanlıca kitap okumaya gelince; olmaz diyerek muhalif olacaksın! Pek makul ve mantıklı gelmiyor. Bu acı ve ızdırıp verici, çok vahim bir olay. Özünü önemsemeyen başka insanlar olabilir mi? Bilemiyorum, düşünmek bile istemiyorum.

Konuşmamızla, hareketlerimizle, tavır ve karakterimizle hep yabancılara benzemek için olmadık şeyler yapıyoruz. Onlara güya uyum sağlamak adına kendimizden, özümüzden, özelliğimizden, örf adet ve geleneklerimizindin vazgeçiyoruz ya da olmadık ödünler veriyoruz. Öğrenelim, öğrenmemek zaten olmaz bu zamanda. Ancak bütün dilleri öğrenirken, bir Osmanlıcanın kime nasıl bir zararı olabilir. Kaldı ki bütün dilleri öğrenmek mecburi iken, Osmanlıca seçmeli, isteğe bağlı olarak öğreniliyor ve öğretiliyor.

Yüz yıllarca dünyanın çoğunluğuna hükmetmiş bir medeniyetin dili öğrenmek, o kadar da kötü olmasa gerek, diye düşünüyorum. Muhalif olanları anlamak, gerçekten çok zor!

Muhalif olmakta, usulünce olmalıdır. İstemeyenler öğrenmeyebilirler, ama en azından hangi dil olursa olsun, öğreneceklere de mani olmasınlar.

Kerim BAYDAK

kbaydak61-artan@hotmail.com