her şeye rağmen AŞK...

Yağmur kış güneşinden

kristal damlalar misali süzülüyorsa hâlâ…

Papatyalar hep sarı, manolyalar beyazsa…

Mor sümbüllerin kokusu

alıp beni uzak gençliğime götürüyorsa…

Bir türlü

köhnemek bilmiyorsa gönlümdeki bahar ve

hüzünbaz günbatımlarındaki yalnızlığa inat,

dört yanımda O varsa…

Yiten sevdalar için yas tutuyorsam

duyduğum her kırık aşk hikâyesinin sonunda…

Aklım “Bu yarım kalmışlığın suçlusu O!” dese de,

yüreğim doludizgin O'na koşuyorsa...

Bir siluet, bir duruş, bir bakış,

gölgelenmiş bir çift siyah göz, ansızın O'nu hatırlatıyorsa…

O'nun adını taşıyor diye yakınlık duyuyorsam hiç tanımadığım insanlara…

Tüm yazdıklarım ve bitmeyen hasretim hep O'naysa...

Aklımdan çıkmıyorsa doğduğu gün ve kahırla yaşının hesabını yapıyorsam her defasında…

AŞK, her şeye rağmen AŞK, gönlümün vefasında…

*****