Her şeye rağmen

Sokaklarda, caddelerde dolaşırken, yüzleri gülmeyen, tartışmak için bahaneler arayan insanlara sık sık rastlıyorum. Herhalde sizlerde bu tür görüntülere tanık oluyorsunuzdur… Çoğunun mutlu olmadığını düşünüyorum.

İnsanları mutlu etmek, çok büyük mutluluk getirir, kendi durumunuz ne olursa olsun. Paylaşılan dertler, yarısı kadar üzüntü verir, paylaşılan mutluluklar ise iki kat artar; paylaşıldıkça en çok azalan şey dert, en çok artan şey ise mutluluk ve sevgidir. Kendinizi zengin hissetmek istiyorsanız, sahip olduğunuz ve paranın satın alamayacağı her şeyi sayın. Bu gün bize bir hediyedir.

Pencereyi açıp da soğuk havayı içime çektiğimde, parmak uçlarımda nabzımı hissettiğimde, güneşe bakarken gözlerim kamaştığında, anneannemin zeytinyağlı yaprak dolmasını yediğimde, güzel bir ezgiyi dinlediğimde ya da şehir gürültüsünü duyup kulaklarımı tıkamak istediğimde, güneşin altındayken rüzgarın serinliğini hissettiğimde ya da soğuktan çenem titrediğinde, yağan yağmurun altında dolaştığımda... Kısacası ruhumun vücut bulduğunun ve vücudumun ruhumu nasıl da yönlendirdiğinin her farkına varışımda... Mutlu oluyorum, çünkü yaşıyorum, çünkü anlayabilme yetim var yaşadığımı, çünkü bunları düşünüp yazabiliyorum ve sizinle paylaşabiliyorum...

Her şeye rağmen… Her şeyin sevgiyle başladığını biliyorum…