Her yer taşra, taşla!

Ne arıyorsun buralarda!? Hiiiiç, öylesine dolaşıyorum.

Bir sıkıntı mı var, evde, işte, sende? Yooo, dedim ya, öylesine turluyorum. Bir gariplik var ama...Merak etme, varsa kokusu nasılsa yakında çıkar. Benden yana sıkıntı yok diyorsun. Yok! İyi o aman, iyi turlar. Sana da iyi işler.

Niye deniz kenarında dolaşmaz ki! Niye insanın dolaşmasına bile karışırlar ki!

Boştum. Kendimi doldurmak için saldım sokaklara. Ne tepelere çıkmak istiyordum, ne de sahile inmek. Öylesine, orda burda turlamak istedim. Kendimle konuşa konuşa, uzun uzun susa susa gitmek bana iyi geliyordu. Rahat bıraksalar....

Vardı ya hani o, onun gibi aldı başını gitti!

Bizim buradan da geçti. Uzaktan selam verdi, gülümsedi. Keyfi yerinde gibiydi. Ama onu öyle görünce ben yine de, acaba dedim, bir sorun mu var? Bu saatte, buralarda, bir başına, öylesine yürüyordu, ilginç. Madem kafanı dinleyeceksin, gitsene ormanlık alanlara, yani.

Bu defa etrafımda insanlar olsun istiyordum. Olsunlar, ama bana dokunmasınlar. Uzaktan bir selamla, gülümsemeyle geçip gideyim yanlarından, bende kalayım. Ha, ardımdan laf etsinler, ona buna beni taşısınlar, sonuçta her yer taşra artık!

Taşra senin içinde!

Gittin geldin mi? Gittim geldim. Ne buldun? Bir şey aramadım ki! Ne yaptın öyleyse? Orda burda yürüdüm sadece. Herkese uzaktan selam verip, gülümseyip yoluna gitmişsin. Bak ne güzel söyledin, yoluma gittim, sadece yoluma.

Senin yolun ne?

Sahi benim yolum ne? Yürürken öylesine, önce çocukluğuma uğramıştım, sonra gençliğime.....................................................................................................................................................................................................

Ş.Y.