Her yerde sen (6)

Yorgun argın gelmişim eve. Şu komşunun sesli konuşmalarından, karı koca kavgalarından, çocuklarının ağlamasından, yerli yersiz gürültüsünden çektiğim yetmiyormuş gibi, bugün de bir sürü misafirleri var.

Bir taraftan çocuklar ağlıyor, diğer taraftan büyükler bağırıp çağırıyor.

Misafirlerden biri, eşine bağırıyor:

-“Safinaz!...”

...

Çocukların ağlama sesini, büyüklerin gürültüsünü hoş görüyorum da, şimdi bu “Safinaz” sözcüğüne ne demeli?

Tam dinleneyim derken, filim şeritleri hızla dönmeye başlıyor zihnimde.

...

“Her yerde sen,

Her şeyde sen,

Bilmem ki nasıl söylesem.”