Her

Kendini tanımak?

Kendimi tanıyormuyum? ömrümüz kendimizi öğrenmekle geçiyor heralde.

Diyorsun ki ben benim işte bi daha neyi öğrenicem ki? önlem için; kendimize karşı önlem almak için, insana kendisi kadar hiç bişey kötülük yapamaz mış hayatta.

Tercihlerin suskunlukların susmamaların dirençlerin iradesizliklerin sevdaların umutların;ve bi de en arındırılmışı, bunlardan ayrı tutulmuşu kaderin...

Kaçabileceğini mi sandın? kaçamassın öyle bi an gelirki dökülüverir kelimeler dudaklarından...

Kaçabileceğini mi sandın kendinden?

Kendimizinkinden bambaşka hayatlar var. değişik yüzler değişik öyküler, farklı sevinç ve hüzünler...

Evler, odalar sahibini yansıtırmış derler ya, bi daha ayrıntılı baktım yaşadığım yere, iş yerindeki masama- notlar, resimler, sözler, şiirler karmaşık bi masa ve karmaşık bi kafa ve karmaşık bi hayat gördüm yaşadığım yerlerde. halbuki sıradan bir yaşamım var sanırdım.Evden işe işten eve dingin bi hayat gibi görünen.

Değişik yerlerdeki, gökyüzündeki, insanlardaki dalgınlık hemen sana bulaşır sanki;mevsimler sana geçiciliğini hatırlatır, birgün çekip gideceğim burda olmayacağım ama bütün görünenler yine aynı kalacak, gökyüzü, kaldırımlar başkalarını ağırlayacaklar..

Anlamlar yüklenen aylar başkalarının olacak, beklenen baharlar sen yokken de gelecek...

Böyle hissedince kendini ciddiye almaktan vazgeçmeye başlıyorsun ve yaşama sevinciyle hüznün kardeş olduğunu görüyosun,

Çocuklar insanlar ölürken hiç yere hemde...sevinilmeyecek şeylere seviniyorsun.

Enteresan- hayat çemberine almış seni döngüsünde çeviriyor işte...

Yaşamak akıllıların işi gibi geliyo çoğu zaman

Delilere pek yer yok bu nefes alıp verme nümayişinde...

Hakedilmemiş yardım, hakedilmemiş sevgi, hakedilmemiş iyilik en kısa zamanda düşmanlığa dönüşüyormuş, yaşadım gördüm...

Öyle bir an geliyoki, olayların gelişimi içinde kısa süreli bocalama, bi kararsızlık anı bile belki de bir daha ele geçmesi olanaksız bir fırsatın harcanmasına yol açabiliyo, burda devreye mantık ve mantıksızlık giriyo, mantıksızlık değil mi, çılgınlıkla birleşerek bizi devrime götüren? düşünüyosun sonra: yenilgiyi ve acı sonuçlarını göze almayan bir hareket bizi zafere götüremez; koşullar, acılar,

Kişiler, toplum, sevdiklerinin mutluluğu?

Gece karanlık ya-

Yorgun ya-

Hüzünlü ya-

Yeneceğiz geceyi ve elbet sabah olacak;

Benim için,

Herkes için,

Ağlayan çocuklar için ve bildiğimiz daha niceleri için,

Uğruna ölünen aydınlık yollar için,

Yüreğim çıktı çıkacak bazen

Keşkelerle geçecek bir ömür var bekleyen;

Yani ne kadarsa, uzun-kısa