Hercai Aşklar

Bende sorun olmalı çünkü evlilik dâhil şu an yaşanan aşkları anlamıyorum.

Bana göre aşk falan yaşanmıyor… Bağlanma var… Karşılık görüyor görmüyor… Aşkın nedeni olur mu? Ya süresine ne demeli! Biz birbirimize âşık olduk mezarda bile ayrılmayacağız. Daha yirmisinde, mezara belki yetmiş yıl. Duygular aynı kalacak ha! Kalır ama zorlama o da aşk değil. 40 yıllık evliler bile birbirlerini sevdiklerini söylüyorlar.

Onu bunu bilmem hiçbiri aşk değil; aşksa bile mutlu eden aşk değil. Gönül ferman dinliyor mu, bağlanıyor işte.

Ahlaki veya değil bana göre aşk hercai aşk… Ne demek? Tanıdın tanıyorsun karşına çıktı. Beğendin, etkilendin… Arkadaş gibi…

Sevgili gibi değil ha, evlilikten bile kötü o, “benim sevgilim” diye öyle bir sahip çıkışı var ki öldürür bırakmaz!

Benim, yok rastgele iki insan. Beğendiler tanıştılar. Adına aşk de veya başka şey de. Duygular hariç bağlanma da yok. Kimse kimsenin değil.

Gezdik tozduk, pasta yedik, sohbet muhabbet, birbirimizi arzuladık yattık… Tekrar arzularsak devam; değilse…

Süresi yok, onu kalplerimiz bilir… Beni seviyormuş. Artık onunmuşum. Ölünceye kadar bırakmazmış. Hadi be, sahibi benim, kimi istersem kalbimi ona veririm!

Gönül kiraya verilmez o benim varlığımın çiçeği, boşta olmalı; her bahada aşkla dolmalı.

Anladın sen onu, daldan dala konarım, ancak böyle onarım. Susayınca su içiyorsun. E gönül de susuyor. Aynı pınardan içmek aşk değil, aynı kişiyi sevmek aşk değil.  Seviyom diyon, başkasını görünce gözün kayıyor ama. Demek ki gönül hercai.

Zaman geçiyor duygular değişiyor ama sen bağlandın yapıştın kaldın. Benim ruhum mavi dalgalarla raks ederken sen mürüvvetinin buruşmuş ellerini bilmem kaçıncı kere okşayıp duracaksın ve buna aşk diyeceksin!

Gönül bir kuştur uçar gider sen kafese sokuyorsun. Böyle aşk olmaz, böyle mutluluk da olmaz. Kimse mutlu falan değil!