Herkes kendine yakışan, uyan işi yapabilse...

Az önce spor akademisinde okuyan birinin yazisini okudum. Ve seneler önce yani, ben 17 yasında iken. Tam 27 sene önce spor akademisi sınavlarına girmiştim. Onu hatırladım. Liseyi bitirdigim sene öss yi kazanamadım. Telaş ile her yerin sınavına girmeye başladım. Bunlardan bir tanesi de Manisa spor akademisi sınavi idi.O zamanlar ortalık karışık , üstelik üniversiteye yakın olan yerler iyice karısık idi. Yolun sagı ile solu bile sahipli idi.Benim gibi bağımsız olanların işi daha da zordu.

Buna ragmen gidip kayıt oldum 3 hafta hergun gidip orada çalıstım.ve sınav günü rezil oldum.Bu arada ben sporu özellikle koşuyu hiç sevmem.İlk önce kosu yapıldı.Sınavda koşu numaram 100 idi ve ben kosarken ortalık yıkıldı.Sanırsınız ki, Dunya sampiyonu kosuyor. Megerse 100 numara diye tuvalete denirmiş.Ortalık bu yüzden bir anda tiyatroya dönmüş.Alkışlar, bravolar arasında yarışı emekleyerek tamamladım. (stad 2 kez dönüldü)

Sıra gülle atmaya gelince erkekleri bile gectim.

Denge tahtasını hiç çalışmadıgımdan ve de korkumdan denge tahtasını emekleyerek gectim.

Jimnantik ve serbes hareketlerde zaman uzun geldi.Ben öğrendigim tüm hareketleri2, 3 kez yaptım sonunda zaman artınca da zaten de müzik olarak oo, oo rasputin diye Bonı em in muzigi cıkınca bir guzel oynadım.(Çunku beni yarısmaya çalıstıranlar, ne olursa olsun yarısmayı bırakmamamı tembihlemişlerdi.)

Yanlıslıkla girdigim ama, Allahtan yanlışlıkla kazanamadıgım bir sınavdı.Aklıma geldikçe , verdiğim emeğe, heyecanıma ve yasadıklarıma gülüyorum.Gerçi ertesi sene İTİ Akademisini kazandım ekonomi okudum.7 yıl işletme ve finansman yapıp, sonra egitim hayatına gectim, kendi işimi kurdum. İnsanın karşısına ne yollar ve ne dönemeçler çıkıyor.

İnsanın hem mutlu olup hem de para kazandığı bir işinin olması cok güzel.Kendi çocuklarıma ve tüm gençlere bunu temenni ediyorum.

sevgiler ayse