Herkese eşit adalet

O gece dans etmekten çok içememiştim; bütün gece eğlendiğimiz yerden salsa müziğinin çalındığı Cafe Salsa'ya gidip de orada da geceyi bitirdikten sonra yolda yarış yapmaya kalkınca polis tarafından durduruldum. Polisi atlatacağımı düşünüyordum, çünkü bütün hareketlerim kontrolüm altında idi, ama polisin elindeki el lambasının alkole duyarlı olduğunuda biliyordum. Polis elindeki el lambasını yüzüme yaklaştırınca tamam dedim yakayı ele verdik.

Her alkollü yakalanan şahısa yapılan test bana da uygulanmaya başlandı. Test bittikten sonra polis arabası ile cezaevine gittik. Girişte ellerinde ameliyat eldiveni olan dört sivil memur tarafından üzerim aranırken, yeni almış olduğum yılan derisi çizme ve gümüş tokali kovboy kemerine takıldı gözleri; beni bırakıp, başladılar onlarla ilgilenmeye, başladı aramızda sohbet, aslında tam içeri girdiğimde hareketleri o kadar sertti ki anlatamam. Belki de haklılar bu şekilde hareket etmeye, çünkü benden sonra gelen şahısı o dört kişi zapt edemiyordu.

Almış oldukları esyaların listesini yapmışlar; bana getirip kontrol edip imzalamamı istediler, galiba bir nushasini vermislerdi, emin degilim. Bir süre bekledikten sonra etrafı camla kapalı kulube benzeri yere gittik, içeride bir şahıs vardı. Sonradan anladım ki bu kisi devleti temsil ediyordu. Beni yakalayan polis memuru yanımda idi ve elini kaldırarak bu kişiye doğruyu söylediğine dair yemin etti ve beni nasıl yakaladığını, yaptığı testi ve benim hareketlerimin hepsini o şahsa anlattı.

Kulübenin içindeki şahıs bana, "memur doğru mu soyluyor?" dedi, evet dedim. Tekrar bana alkol testi yaptılar; burada biraz daha düşük çıktı ama netice değişmedi.

İlgimi çeken birşey oldu bulunduğum yerin cezaevinin ilk katı olmasına ragmen içeride çalışan herkesin şarkı söyleyip şakalasmasi idi. İçeride telefon vardı, kullanabileceğimi söylediler ama ben cep telefonumu girişte teslim etmistim, aklimda da hic telefon numarasi tutamam, görevliden telefonumu istedim, "cikarken verecegiz" dediler; boylece telefon etme sansini kulanamamis oldum.

Sabah 4.30 da islemler bitti ve beni bir odaya yerlestirdiler. Her 10 dakikada bir gelip yemek verilen bosluktan kontrol ediyorlardi. Kucucuk bir battaniye verdiler ama normal battaniye gibi is gordu. Ogle yemegi geldiginde sadece iki kaymakli biskuiti alip yemegi biraktim.

Saat dorde dogru serbest biraktilar, esyalarimi aldim yine butun gorevlilerin yuzu guluyordu. Halbuki vardiya degisimi olmustu; "yine bekleriz" dediler, "yok ben almiyayim" dedim. Bana mahkeme tarihini gosteren bir belge verdiler.

Mahkeme gunu salonda yerimizi aldik. Hakim ismimi okudugunda, "avukat tutman icin davayi erteliyorum" dedi ve 15 gun sonraya gun verdi. Mubasir bana yeni mahkeme tarihini gosteren yaziyi verirken yanina avukatlarin listesini ilistirmis. Ben zaten avukat ile gorusmustum ama yogun oldugu icin mahkemeye katilamiyacagini, hakimin de davayi erteleyecegini bana soylemisti. Mahkeme gununden once davaya cikmadan mahkeme ile anlasma hakki var. Ben bu hakkimi kullandim ve 10 ders egitim seminerine 10 derste alkoliklerin katildigi programa katildim.

6 ay isten eve evden ise araba kullanma izni aldim, bir yil ayni sucu islememe sozu verdim. Seminerler fena degildi de, o eski alkoliklerle zaman gecirmek gercekten zordu. Hepsi eski uyusturucu ve alkol muptelasi idi. Ama simdi birakmislardi. Her ders basinda kendini tanitirken "ben alkoligim" demek zorundasin. Bu bana o kadar koyuyordu ki anlatamam. Bir de her ders sonunda bir daha icki icmeyecegimize yemin ediyorduk; ama ben yemin etmiyordum tekrar icecegim icin. Ben aslinda sadece hafta sonlari eger eglenmeye gittiysem icki icerim.

Bu programlari tamamladiktan sonra bir daha alkollu araba kullanmamaya yemin ettim ve alkollu araba kullanmiyorum o gunden beri.