Herkesin bir hikayesi vardır...

HAYATIN RENGİ BANA GÖRE ŞUAN GRİ...

Hiç düşündük mü acaba çevremizdeki insanların ruh halini.onları anlayabiliyor muyuz?Agresiflerini,durgunlarını,içe kapanıklarını,dışa dönüklerini...Çok sevenleri sevip sevilmeyenleri...

Hangimiz ön yargısız yaklaştık...Kimbilir ne hikayeleri ne sıkıntıları vardır.Anlatamadıkları içinden çıkamadıkları sıkıntıları....Bu durumlarda herkesin candan seveceği güveneceği bir dostu olması gerekiyor...Onu sevecek sıkılmadan sabırla dinleyecek çıkarsız beklentisiz...

Var mıdır böyle bir insan gerçek hayatta...Ama hayat acımasız herşey güzel olduğunda etrafında dostların çoktur..Bu tür sıkıntılara düştüğünde kaçmaya başlarlar...Bence asıl böyle zamanlarda sevdiklerimize sahip cıkmak gerekiyor...

Hayatımızın ne kadar olduğunu hangimiz biliyor...Şu an,akşam yada yarın sevdiklerimizin yada bizim ne olacağımızı nerden biliyoruz..Böyle bir hayatta neden insanlar birbirini sevmez sevgisini esirger,yada kötü gününde kaçar...Diyorum ya... Ya ben çok hassasım yada hayat çok acımasız....