Herşey ve Hiçbir Şey' in Hikayesi

Bir gün Hiçbir şey ve Her şey karşılaştılar. Aslında göz göze gelmeselerdi daha iyi olacaktı "her şey" ;ama hayat işte. Zıt kutuplar çeker ya birbirini, fizik kuralıdır bu hepimizin bildiği. Dünyanın kanunu, feleğin sillesidir ya hani zıtlıklar.

İyilik, kötülük olduğu için vardır. Tatlı, acıyla anlam kazanır ya, işte tam da bunlar gibi Her şey de illaki Hiçbir Şey var diye var olacaktı. Hiçbir Şey, Her şey'i kıskıvrak yakalayıvermişti bu zıtlık kapısında. Kaçışı yoktu artık Herşey'in. Hiçbir Şey dokundu Her şey'e. Her şey var oldu safça, aktı sıvılaştı bir anda. Moleküllerine, hatta atomlarına ayrıştı sanki. Tam "her şey" yoluna girecek derken masumiyet ayaklar altında alındı. Doğrular merhamet dilendi yalanlardan. Hiçbir Şey asla "her şeyin" doğrusunu söylemeyecekti. Aklında bir yığın soru işaretiyle kapkara oldu Herşey; ama var olma kavgasına devam etti ve herkese inat dokundu Hiçbir Şey'e, daha da çoğaldım diye içi sevinçle doldu. Bilemezdi ki... Bilemezdi ki paramparça olduğu için çokmuş gibi hissettiğini. Aslında tıpkı bozulmuş bir yüzlük gibiydi. On tane onluktu işte değeri. Çoğalıyorum sandı, git gide bozdurulup bozdurulup harcanmıştı oysa ki "her şey". Sevgisi, gururu, onuru... Ederi bakkal amcanın bozduğu bir yüzlüktü hepi topu. Her şey son kez dokundu, sonra ne mi oldu? Hiç, hiç oldu...